Krwawa pomarańcza (okładka  miękka, wyd. 02.2019)

Alison ma wszystko o czym tylko może marzyć kobieta: wspaniałego, kochającego męża, cudowną córkę i rozwijającą się karierę adwokata. Po raz pierwszy bronić będzie mordercy i bardzo angażuje się w tę sprawę. Można by rzec, że to życie idealne. Jednak takie nie jest. Alison żyje na krawędzi i jeden krok za daleko może sprawić, że straci wszystko. Ktoś zna jej sekret i nie odpuści dopóki nie zniszczy jej życia. Kim okaże się prześladowca i czy sprawi, że Alison wreszcie przejrzy na oczy? Główną bohaterką jest Alison. Pani adwokat lubiąca po pracy szukać ukojenia w kieliszku i nie tylko, zaniedbująca własną rodzinę. Za każdym razem obiecuje mężowi, że się zmieni, jednak pokusa jest zbyt duża. Jak ona mnie irytowała! Nie polubiłam jej. Zresztą w tej książce nie da się polubić żadnej z postaci. Wszystkie są odpychające. Mają swoje słabości i często im ulegają, są toksyczne i brutalne. Życie Alison pod wpływem tych osób zmienia się w koszmar. Mimo to, walczy o siebie i o córkę. "Krwawa pomarańcza" pokazuje jak łatwo można dosięgnąć dna, dać się upokorzyć, zdominować i przede wszystkim jak łatwo przekroczyć pewne granice. Fabuła jest ciekawa, choć momentami dzieją się rzeczy drastyczne i niesmaczne. Mimo tego, że nie polubiłam się z bohaterami, książkę czytało się bardzo szybko. Nie mogłam się od niej oderwać. Pod względem psychologicznym jest napisana perfekcyjnie. Autorka pokazała dobitnie, że karma jest wredną s**ą.

„Krwawa pomarańcza” to debiut literacki Harriet Tyce, thriller psychologiczny, który naprawdę mocno mnie zaskoczył! Pozytywnie, bo to bardzo oryginalna lektura. Główna bohaterka, Alison, jest postacią, którą ciężko polubić – rozdarta, zagubiona, ciągle podejmująca w kółko te same złe decyzje, mimo że wie i chce robić inaczej… Książka skupia się mocno na jej życiu prywatnym, w którym dzieje się źle. Problemy w małżeństwie, brak czasu na opiekę nad kilkuletnią córką, problematyczny, dosyć brutalny kochanek to tylko czubek góry lodowej. Za to zawodowo w końcu robi krok do przodu – dostaje swoją pierwszą poważną sprawę, ma bronić kobiety oskarżonej o zamordowanie męża… Czytelnik przygląda się temu wszystkiemu z perspektywy głównej bohaterki, a więc przez filtr przez nią narzucony. Czy jednak Alison wszystkie sprawy postrzega takie, jakimi faktycznie są w rzeczywistości? Intryga może nie jest specjalnie dynamiczna, ale autorka w odpowiednim momencie podrzuca nam małe okruszki, które sprawiają, że zaczynamy poddawać w wątpliwość kolejne wydarzenia, kolejne ‘fakty’, które przedstawiła nam Alison. Mnie książka mocno zaciekawiła, zaintrygowała swoim oryginalnym podejściem do przedstawienia głównej bohaterki. To coś całkiem innego od wszystkich innych thrillerów dostępnych na rynku, książka, która mocno odchodzi od dobrze znanych czytelnikowi schematów. Polecam tym, którzy szukają czegoś świeżego!

Kryminały i thrillery czytam od lat, prawdę mówiąc momentami popadam już w pewną rutynę, dlatego pozytywnym zaskoczeniem są dla mnie powieści nieszablonowe, gdzie zakończenia nie da się odgadnąć po pierwszych dwudziestu stronach, a bohaterowie nie są kolejną, znaną mi z innych książek, kalką stereotypowych zachowań i charakterów. "Krwawej pomarańczy" udało się mnie zaskoczyć. Czy przeczytam po raz kolejny? Nie wiem, ale i tak lektura była czystą przyjemnością.

Potwornie mnie wymęczyła i zanudziła ta książka. Do ostatnich stron miałam nadzieję, że coś się rozkręci. Większość czasu byłam zniesmaczona i obrzydzona zachowaniem głównej bohaterki, której w głowie tylko zdradzanie męża z jakimś nie szanującej ją oblechem, któremu obciąga pałe na zawołanie

Wciąga od pierwszych stron! Po "Krwawą pomarańczę" sięgnęłam w zasadzie przez przypadek, ale okazała się być bardzo pozytywnym zaskoczeniem.

Pierwszy kryminał, na jaki się zdecydowałam. I nie żałuję :) bardzo wciągająca książka, zakończenie zaskakuje. Polecam!

Odradzam. Książka okazała się być strasznie nudna :(