Kraina Snów. Sandman. Tom 3 (okładka  twarda, wyd. 01.2022)

Rewelacyjny komiks.

Ok

CZTERY SNY Trzeci tom „Sandmana” Neila Gaimana, jednej z bardziej cenionych i wielbionych serii komiksowych, to zbiór czterech krótkich opowieści. Ale zbiór trzymający poziom dotychczasowych tomów, oferujący czytelnikom dobrą, momentami nawet bardzo, rozrywkę podaną w nieco bardziej literacki sposób, niż to zazwyczaj w komiksach się zdarza. I wart poznania, jeśli jeszcze nie znacie tej kultowej serii. Cztery historie. Cztery opowieści. Jeden wspólny mianownik. Cierpiący na niemoc twórczą pisarz poszukuje muzy. I to jak najbardziej dosłownie. Potem poznajemy opowieść syjamskiego kota. W dalszej kolejności przychodzi pora na spotkanie Szekspira, a na koniec poznajemy losy pewnej superboahterki na emeryturze. Komiks w swojej karierze często zbaczał w kierunku literatury. Jednym wychodziło to lepiej, innym gorzej. Gaiman nie był pierwszym autorem, który poszedł tą ścieżką, przed nim był chociażby jego rodak, Alan Moore i zarazem twórca, który zainspirował Gaimana do tworzenia komiksów, ani nie jest też najlepszy. Owszem, wybija się na tle zdecydowanej większości scenarzystów komiksowych, ale Moore takie rzeczy robił i wcześniej, i lepiej. I widać to w „Sandmanie”. Skąd więc takie uznanie dla tej serii? Myślę, że przede wszystkim dlatego, że jednocześnie z uderzeniem w bardziej literackie tony i wyższą półkę, pozostała produktem prostym, niewymagającym zbyt wiele od czytelnika i nastawionym przede wszystkim na rozrywkę, co bardziej trafiło do przeciętnego odbiorcy. Nie znaczy to jednak, że seria stanowi rozczarowanie. Chociaż nie wymieniłbym jej w pierwszej dziesiątce najlepszych, jakie czytałem, wciąż to jedno z najlepszych komiksowych dokonań, kawał dobrej fantastyki i szansa na obcowanie z nieco wyższą sztuką w ramach formy komiksowej. Dobre pomysły Gaimana, niezłe wykonanie, udane odtwarzanie znanych motywów, przepuszczonych przez filtr autorskiej wrażliwości, zabawa schematami… Nie ma tu wielkiej głębi psychologicznej – seria stawia na oniryczne postacie, bardziej archetypiczne niż rzeczywiste, ale skoro mówimy o bytach nadnaturalnych, chyba to dobry kierunek – ani epickiej akcji (Gaiman woli delikatność, nastrój, klimat i niespieszne snucie nawet najbardziej fantastycznych wizji), ale epickości seria akurat nie potrzebuje. Jest za to dobra, naprawdę dobrze napisana rozrywka. Urzekająca genialną szatą graficzną, na wskroś klasyczną, pełną detali i świetnie budowanego klimatu i świetnym wydaniem, uzupełnionym o porcję dodatków. Szkucie dobrego komiksu dark fantasty, z elementami horroru, mitologii i odniesień zarówno do klasyki literatury, jak i superbohaterksiego uniwersum? „Sandman” to dobry wybór. A zarazem udany wstęp do odkrywania bogatego uniwersum „Vertigo” (teraz „Black Label”), gdzie czekają na Was jeszcze lepsze historie, jak „Kaznodzieja” czy „Hellblazer”.

Neil Gaiman to pisarz którego powieści, a szczególnie zbiory opowiadań bardzo lubię i cenię. A raczej doceniam jego niezwykłą wyobraźnię i umiejętność wciągania czytelnika do swoich historii. „Gwiezdny pył”, „Amerykańscy bogowie”, „Koralina” to tylko niektóre z jego powieści, które niezwykle mi się podobały. A zbiory krótkich opowieści? „Rzeczy ulotne”, „Dym i lustra”, czy inne. Autor ten zawsze chodzi ubrany na czarno i jak sam żartuje jego ciemną stronę natury oddają komiksy, do których również pisze scenariusze. Najsłynniejsza seria to „Sandman”. A ja zaznajomiłem się właśnie z tomem trzecim, który nosi tytuł „Kraina snów”. O komiksie możemy przeczytać, że: Trzeci tom jednej z najpopularniejszych i najbardziej uznanych powieści graficznych wszech czasów w nowym wydaniu. „Sandman – Kraina Snów” to cztery wyjątkowe historie: „Kaliope”, „Sen tysiąca kotów”, „Fasada” i najbardziej znana – „Sen nocy letniej”. Ta ostatnia to jedyna opowieść komiksowa nagrodzona World Fantasy Award w kategorii najlepsza krótka opowieść fantastyczna. Dodatkowo tom zawiera także oryginalny scenariusz Neila Gaimana do historii „Kaliope” z uwagami scenarzysty i rysownika. Tym razem czytelnik dostaje komiks samodzielny. Cały tom to właściwie niezależna część serii, połączona z nią ale tak by nikt kto nie zna poprzednich tomów, mógł tu zacząć czytanie. Do tego każdy zeszyt zawarty w tomie to tez oddzielna zamknięta opowieść urban fantasy. Największy minus? To to ze dostajemy dużo dodatków, ale po angielsku a nie każdy odbiorca zna język. Bez nich tom nie wart jest swej ceny bo to tylko ok 100 stron czystego komiksu. Świetnego ale… Rysunki są klasyczne. Realistyczne, dopracowane pełne detali i klimatu. Maja urok jakiego brak obecnym komiksom. I świetnie uzupełniają treść.

Nie jest to poziom „ochów” i „achów”, do których przyzwyczaiły mnie poprzednie tomy. Owszem, znalazłam intrygujące momenty fabuły i kadry, które widziałabym w swojej przyszłej kolekcji grafiki. Zabrakło mi jednak efektu WOW!