Konstrukcje stalowe. Hale i wiaty. Część 3 (okładka  twarda, wyd. 01.2023)

Trzecia część podręcznika "Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1" dotyczy obliczania elementów konstrukcyjnych występujących w obiektach typu halowego: halach i wiatach, a także połączeń i węzłów występujących w tych konstrukcjach.

Zakres tematyczny treści podręcznika obejmuje głównie zagadnienia omawiane podczas drugiego semestru podstawowego kursu konstrukcji stalowych studiów pierwszego stopnia. Dlatego jego zakres ograniczono do hal przemysłowych i magazynowych, choć niektóre przedstawione rozwiązania mogą być wykorzystane w projektowaniu małych hal sportowych i sal gimnastycznych, pawilonów handlowych, wystawowych itp. o płaskich układach poprzecznych. Omówiono także pewne zagadnienia, wykraczające poza program studiów pierwszego stopnia, co może być wykorzystane przez studentów kursów drugiego stopnia, dyplomantów oraz praktykujących inżynierów. W ten sposób, wszystkie trzy części podręcznika, stanowią podstawowe kompendium wiedzy inżyniera budowlanego w zakresie obliczania elementów i połączeń prostych obiektów budowlanych.

W tej części podręcznika opisano pokrótce zasady kształtowania i obliczania podstawowych elementów konstrukcyjnych hal i wiat stalowych: poszycia i obudowy, płatwi, wiązarów dachowych i rygli, słupów oraz tężników, ilustrując je krótkimi przykładami obliczeniowymi. Na zakończenie przedstawiono trzy przykłady projektowe obiektów halowych:

• Projekt budowlany oraz elementy projektu wykonawczego hali stalowej słupowo-wiązarowej.
• Projekt budowlany hali portalowej ze ściągiem.
• Projekt budowlany wiaty stalowej.

Przedstawiono w większości przypadków rozwiązania tradycyjne, stosowane od lat w praktyce budownictwa stalowego. Niektóre z nich mogą nie być uznane za najnowocześniejsze, np. pręty wiązarów z kształtowników walcowanych o przekroju otwartym, ale za ich stosowaniem przemawiają względy kosztowe (dużo niższa cena w stosunku do rozwiązań z kształtowników o przekroju zamkniętym), oraz postawiony przez autorów cel dydaktyczny (obliczanie poddanych ściskaniu prętów o przekroju otwartym jest trudniejsze niż prętów o przekroju zamkniętym).

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.