Ofiara. Komisarz Eryk Deryło. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 04.2018)

Zacznijmy od tego, że gdyby nie miła Pani w Empiku, pewnie nie zwróciłabym uwagi na "Grzech", czyli pierwszą część historii, w której poznajemy komisarza Deryło i tajemniczego zabójcę X XXX. Przeczytawszy ją, wiedziałam, że MUSZĘ (tak muszę) mieć "Ofiarę". Nie pomyliłam się co do jej wartości. Max Czornyj kontynuuje losy policjanta tropiącego zabójcę - psychopatę, który wydaje się być ciągle o krok przed nim. Standardowa fabuła? Zupełnie nie. Wątki miewają często tak zaskakujące rozwiązania, że zdarzyło mi się (a czytam często w komunikacji miejskiej) ku zdziwieniu współpasażerów, dać upust mojemu zaskoczeniu poprzez głośne skomentowanie końca rozdziału/książki. Czy polecam? Zdecydowanie. Komu? Każdemu miłośnikowi dobrego, mrocznego kryminału. Dlaczego? Bo mało kogo, tak jak MC warto czytać.

Debiut literacki Maxa Czornyja spotkał się z bardzo pozytywnym odbiorem. Napięcie, sugestywne obrazy i niespodziewane zwroty akcji sprawiły, że wielu czytelników czekało na kontynuację ,,Grzechu’’. 4 kwietnia w księgarniach pojawiła się druga część przygód komisarza Eryka Deryły - ,,Ofiara’’. Czy autor poradził sobie z syndromem drugiej powieści? Zapraszam do mrocznego Lublina! Przeprowadzona przez policję obława nie przyniosła spodziewanych efektów. W Lublinie w dalszym ciągu dochodzi do porwań. Tym razem ofiarami psychopatycznego napastnika są nie tylko kobiety, ale także mężczyźni. Komisarz Deryło, który kontynuuje poszukiwania mordercy, musi zmierzyć się również z problemami prywatnymi. Córka policjanta uratowana z rąk tzw. ,,Cztery Iksa’’ nie może pozbierać się po traumatycznym przeżyciu. W tej mrocznej atmosferze Deryło podejmuje grę z tajemniczym mordercą. Śledczy podejrzewają, że za kolejnymi posunięciami niezrównoważonego sprawcy stoi naśladowca. W pewnym momencie doświadczony detektyw traci rachubę i nie jest pewny, kto kryje się za tymi bestialskimi czynami. Morderca kieruje zaszyfrowane wiadomości do Deryły. Rozpoczyna się gra na śmierć i życie. Czy komisarz będzie w stanie powiązać ukryte w listach znaki i dotrze do poszkodowanych na czas? Max Czornyj, jak mało kto, potrafi za pomocą słów dotrzeć do czytelniczej wyobraźni. Już od pierwszych stron ,,Ofiary’’ przerażające sceny sprawiły, że zacząłem odczuwać strach. Napięcie towarzyszyło mi właściwie od początku do końca. W powieściach Czornyja próżno szukać momentów, w których uczucie szczęścia wybija się na pierwszy plan. Nawet na chwilę nie można zapomnieć o czyhającym z każdej strony niebezpieczeństwie. Momenty chwilowego wytchnienia przeplatają się z mroczną atmosferą. Zło może zaatakować w najmniej spodziewanym czasie… Akcja powieści toczy się w niezwykle dynamicznym tempie. Krótkie rozdziały nie pozwalają oderwać się od powieści nawet na sekundę. Muszę przyznać, że ,,Ofiarę’’ przeczytałem jednym tchem, nie robiąc praktycznie żadnej przerwy. Poszczególne fragmenty wchłaniałem z wypiekami na twarzy. Wydarzenia w drugiej powieści Czornyja rozgrywają się na przestrzeni kilku dni. W sumie, biorąc pod uwagę ramy czasowe, fabuła ,,Grzechu’’ i ,,Ofiary’’ obejmuje 13 dni (od 21 grudnia do 2 stycznia). W porównaniu do ,,Grzechu’’, w ,,Ofierze’’ poszukiwany staje się bardziej aktywny. Podejmuje ze śledczymi grę, podrzuca niejasne tropy i wykorzystuje ich niewiedzę, stosując swoje chore zagrywki. Bezwzględny sadysta kieruje wiadomości przede wszystkim do komisarza Deryły. Nie wystarczy mu już jednak tylko kontakt niewerbalny. W swojej najnowszej powieści pisarz nie tylko skupia się na wątku kryminalnym. Akcję poszukiwawczą przeplatają wątki dotyczące prywatnego życia policjantów. Aspirant Brzeski, podobnie jak komisarz Deryło, nie potrafi oderwać się od swoich służbowych obowiązków. Praca staje się dla niego wszystkim. Jest lekiem na pogłębiające się problemy małżeńskie. Nie jest on w stanie pomóc żonie, która cierpi z powodu kolejnej nieudanej próby poczęcia dziecka. Brzeski i Deryło poświęcają się w stu procentach prowadzonemu śledztwu, odkładając na drugi plan życie rodzinne. Sprawca zatem jest nie tylko bezwzględnym katem dla swoich ofiar, ale także sieje spustoszenie w życiu tych, którzy go tropią. Zakończenie powieści po raz kolejny zaskakuje. Podobnie jak w ,,Grzechu’’ autor zostawia czytelnika z nie lada zagwozdką do rozwiązania. Ostatnie wersy otwierają furtkę do trzeciej części cyklu lubelskiego. ,,Pokuta’’ pojawi się na księgarskich półkach już jesienią. ,,Ofiara’’ to bardzo dobra kontynuacja debiutanckiej powieści Maxa Czornyja. Autor zdecydowanie poradził sobie z syndromem drugiej książki, a nawet wspiął się na jeszcze wyższy szczebel literackiego kunsztu. Z niecierpliwością czekam na dalszą część tej mrożącej krew w żyłach historii. recenzja pochodzi ze strony: http://kryminalnyswiat.blogspot.com/2018/04/recenzja-ofiara-max-czornyj.html facebook: https://www.facebook.com/Kryminalny-%C5%9Awiat-142938809703311/?modal=admin_todo_tour

Pościg za szatanem Jeśli wpadnie Wam w ręce „Ofiara” (entuzjaści mrocznych historii na pewno zwrócą uwagę na okładkę, która przyciąga wzrok), a nie znacie jej autora, to odłóżcie ją na chwilę na bok i sięgnijcie najpierw po „Grzech”. „Ofiara” jest drugą z serii z Komisarzem Erykiem Deryło i bez znajomości wcześniejszej części nie wkręcicie się w meandry śledztwa, zwłaszcza na początku. A co przyniosła „Ofiara”? Czy autor poprawił swoje notowania? Tak!!!! Diabelsko- celująco-krwiście-petardowy ciąg dalszy, genialnego Grzechu !!!!! Tak!!!! Teraz powraca z kolejną propozycją i nie ma wątpliwości, że znów zachwyci odbiorców. Wydana właśnie „Ofiara” potwierdza, że Max Czornyj potrafi utrzymać widoczne już w „Grzechu” doskonałe tempo akcji. Brawurowo prowadzi czytelnika od wydarzenia do wydarzenia, mnożąc zagadki, drastycznie pokazując ohydę zbrodni, nadając głównym i epizodycznym postaciom realnych kształtów. OFIARA – KRYMINAŁ, KTÓRY POCHŁONIE WAS BEZ RESZTY! Jednak mogę przynajmniej wydać własny werdykt. Otóż moim zdaniem największym plusem tych książek jest jej niesamowite tempo. Kiedy już otwiera się pierwszą stronę, to nie chce się przerywać lektury aż do samego końca. Nawet jeśli z każdym kolejnym rozdziałem zaczynają się pojawiać wątpliwości: czy przypadkiem nie znamy już skądinąd takiego typu zabójcy, takich opisów zbrodni z satanistycznym tłem, tak typowego policjanta, czy też wyrafinowanej gry w jaką morderca (tu mogę zdradzić, że w każdym tomie to kto inny) wciąga komisarza? Czy było brutalnie? Było, ale nie aż tak i objętość okrucieństwa nie była jak piwo, a cała reszta jak pianka na dwa palce. Dostałam mocny drink, który solidnie „kopie”. „Ofiara”, to pokrętna gra, w której jedna osoba rozdaje karty, a pozostali uczestnicy muszą się bardzo mocno napocić, żeby jej dorównać. Nic nie jest łatwe, nic nie jest oczywiste. Wszyscy zostali wciągnięci w ten makabryczny taniec. Zakończenie, to klasyczny opad szczęki. W Lublinie dochodzi do serii porwań i zabójstw ze szczególnym okrucieństwem. Ofiarami są młode kobiety i mężczyźni w różnym wieku. Komisarz policji tropi mordercę, tzw." CZTERY IKS", lecz ten zastawia na niego pułapki. Szybko jednak okazuje się, że spokój nie potrwał zbyt długo. Wszystko wskazuje na to, że w mieście najprawdopodobniej pojawił się naśladowca. I jest równie sadystyczny i przebiegły, jak pierwszy zbrodniarz. Ponadto nikt nie dopuszcza do siebie myśli, że morderca pozostał na wolności. Wkrótce zostaje porwana kolejna kobieta. Sprawca najwyraźniej chce wciągnąć w swoją makabryczną grę Eryka Deryłę. A impulsywny komisarz nie waha się ani chwili i podejmuje wyzwanie. Jednak jego głowę zaprząta również bezpieczeństwo własnej rodziny, o które musi zadbać. I to bez względu na koszty, jakie przyjdzie mu za to ponieść. Szybko staje się jasne, że bohater został uwikłany w upiorną grę. Widmo dyscyplinarnego zwolnienia zaczyna przybierać realne kształty. Komisarz stara się więc ze wszystkich sił przechytrzyć seryjnego mordercę. Jednak w tej rozgrywce łatwo zgubić się między rzeczywistością a makabryczną scenerią. Aby wygrać, Deryło musi zrozumieć zasady, które kierują zbrodniarzem. Trudno połapać się w tym wszystkim."Ofiara" to druga po "Grzechu" powieść młodego adwokata Maxa Czornyja, który, wykorzystując kanony gatunku, wciąga czytelnika w mroczny świat zbrodni.Powieść polecam gorąco wszystkim miłośnikom kryminałów, które intrygują i wciągają bez reszty. Gwarantuje, że przy tej historii nie będziecie się nudzić. Autor umiejętnie prowadzi akcję i trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Koniecznie sprawdźcie to sami! Polecam!!!!!!!!! Najważniejsze jednak, że po przeczytaniu „Ofiary” rośnie, coraz bardziej mój apetyt na kolejny tom.

Tu się nie ma co rozpisywać. Dobre to było i trza czytać. I co by tu napisać o fabule? W Lublinie giną osoby,a Eryk Deryło wraz ze swoim zespołem poszukują zabójcy. Tyle wystarczy. Komu polecam tę książkę? : * wszystkim lubiącym thrillery lub kryminały, * ludziom o mocnych nerwach, którym nie straszne opisy zwłok lub miejsc zbrodni, * czytelnikom doceniającym rodzimych autorów, * wielbicielom twórczości Chrisa Cartera ( dla mnie obaj panowie piszą podobnie), * fanom książek, w których akcja dzieje się w polskich miastach, * zwolennikom szybkich zwrotów akcji, * sympatykom wyrazistych postaci, * wszystkim doceniającym dobry humor i ciekawe porównania, * i jeśli jeszcze do tego lubisz zaskakujące zakończenia, to jest to książka dla Ciebie. Przekonałam Cię? Mam tylko 2 osobiste zastrzeżenia. Po pierwsze: nie mogłam się wciągnąć w akcję i początek bardzo mi się dłużył. Nie wiem ile w tym udziału autora, a ile mojego, bo czytałam w święta pomiędzy pasztetem a rosołem. A po drugie: mam ochotę nakrzyczeć na Pana Maxa. Takie zakończenie??? Jak żyć??? I jeszcze na końcu książki wydawnictwo szczuje czytelnika informacją, że kolejna część serii z Erykiem Deryło jesienią 2018 roku. Pytam się: jak przeżyć do jesieni??? Polecam. I czekam z niecierpliwością. PS. Jeśli nie czytałeś pierwszej części "Grzech", to tej nie czytaj; kolejność obowiązkowa.

Pierwszą cześć serii przygód komisarza Deryło „Grzech” oceniłem dość wysoko bo 9/10 ponieważ motyw mordercy/szaleńca z Lublina bardzo przypadł mi do gustu. Pan Max Czornyj napisał pod recenzją, że „Ofiarą” zawalczy o 10, i nie rzucił słów na wiatr. Zaraz po premierze książka pojawiła się u mnie i spowodowała że wszystkie plany czytelnicze uległy zmianie, na pierwsze miejsce wskoczyła „Ofiara”, już sama okładka przyprawia o ciarki na plecach. Gdy zatopiłem się w lekturze czas jakby staną w miejscu, przeniosłem się do zimowego Lublina, gdzie Cztery Iks po raz kolejny planuje swoją zbrodnie i to nie byle jaką bo połączoną z zemstą na komisarzu. Jakby tego było mało, główny bohater musi się uporać z groźbą karnego przeniesienia do Opola i problemami rodzinnymi. Każdy rozdział wciąga jak ruchome piaski, nie można się oderwać od czytania. Ta książka uzależnia jak paczka najsmaczniejszego „ptasiego mleczka”, zaczynasz od jednego i nim się spostrzeżesz pudełko jest puste. W książce nie ma marazmu, zbędnych opisów czy sztucznego wydłużania akcji. Do tego wszystkiego dodać trzeba, że zakończenie wbija w fotel. Jak dla mnie „Ofiara” zasługuję na ocenę 10/10 już dawno nie czytałem tak dobrej książki. Cieczy mnie to że autor nie powiedział jeszcze ostatniego słowa i na jesień zapowiada „Pokutę”. Na pewno będzie się działo.

Niesamowita akcja ratunkowa dla porywanych kobiet z niespotykanie dobrym komisarzem na czele. Historia bardzo wciągająca, akcja toczy się zabójczo szybko. Po przeczytaniu jednej od razu sięga się po następną. Brutalny, żądny krwi morderca porywa kolejne kobiety by w spokoju się nimi delektować, ale przy tym zawsze jest o krok dalej niż próbujący chronić swoją rodzinę przed niebezpieczeństwem związanym ze swoją pracą Deryło. Jaki będzie następny krok zbrodniarza?

Niesamowita akcja ratunkowa dla porywanych kobiet z niespotykanie dobrym komisarzem na czele. Historia bardzo wciągająca, akcja toczy się zabójczo szybko. Po przeczytaniu jednej od razu sięga się po następną. Brutalny, żądny krwi morderca porywa kolejne kobiety by w spokoju się nimi delektować, ale przy tym zawsze jest o krok dalej niż próbujący chronić swoją rodzinę przed niebezpieczeństwem związanym ze swoją pracą Deryło. Jaki będzie następny krok zbrodniarza?

Czekam na drugą część. wspaniała interesująca trzymająca w napięciu książka. Max Czornyj jest mistrzem.

super fabuła, mega książka, dobra cena i piękna szata graficzna.

Świetna książka. Naprawdę polecam każdemu kto czytał tom 1.