King of Wrath (okładka  miękka, wyd. 01.2023)

Nawet mi się Podobała, również pismo Any wciąga, mimo to jej książki nie sa moimi ulubionymi,coś porostu maja w sobie co mnie troszkę odrzuca, nie jest to jednak popularna opinia wiec nie sugerowałbym sie nia bardzo.

I LOVEEED IT !!!

Super

Vivian Lau, jest jedną z córek Francisa Lau, który pracuje w jubilerskim świecie. Piękna i czarująca dziewczyna, pracuje jako organizatorka różnych przedsięwzięć. Dante Russo to prezes zarządu Russo Group, chłodny i chodzący z twardą głową. Niektórzy mówią, że wziął ślub z pracą, dla której poświęcił większość swojego życia. Plotki na jego temat to chleb powszedni, ale jaki jest naprawdę, wie tylko kilka osób. Kilka bardzo bliskich mu osób, ale czy on sam też to wie? Może ich różnić wszystko, ale jedno łączy. Dla rodziny zrobią wszystko. Vivian jest taką kartą przetargową swojego ojca, aby wejść w większe kręgi. A Vivian, która szuka od swoich rodziców jednego - bycia potrzebną, żeby nie widzieli w niej tylko rozczarowania, godzi się na to. Kiedy przebywa ze swoją rodziną zawsze stara prezentować się tak, jak by tego oczekiwali, często w niezgodzie ze sobą. Dante natomiast przyparty do muru poprzez kopertę z dowodami, przeciwko komuś z jego rodziny, godzi się na to. Chce jak najszybciej zniszczyć dowody, a tak ugra trochę na czasie. Nie pozwoli, żeby w tym celu przeszkodziła jakaś dziewczyna. Nawet jeśli to córka jego wroga. Aranżowane małżeństwo jest najtrudniejsze, ponieważ u niektórych par zdarzy się, że poczują do siebie głębsze uczucie na początku. Co, jeśli tego nie poczują, albo ktoś, kto nie był w stanie poznać, co to miłość stanie przed własnym sobą w podjęciu ważnej decyzji? Czy jest w stanie wyjść z tego cało bez ran? Vivian i Dante z początku wyrażali do siebie większą nienawiść, ale to Vivian była pierwsza, która chciała chwilowego rozejmu. Dante zachowywał dla siebie powód, dlaczego to właśnie ją wybrał, skoro jak ona mówiła „[...] nie przyniesie Ci to żadnego większego profitu.” Historia bohaterów teraźniejsza i przeszła, była interesująca, to jak się nawzajem poznawali, było czymś naprawdę słodkim, można było zobaczyć milszego i bardziej uśmiechającego się Dantego. Mogłam zrozumieć to, dlaczego tak się zachowywali i widzieć w nich cząstkę siebie, bo kto nie zmienia swojego charakteru, kiedy zmienia otoczenie? Czytało mi się KOW bardzo dobrze. Wątek enemies to lovers był dla mnie cudownie opisany, a ich docinki były bardzo śmieszne. To jak z początku się nienawidzili, ale znaleźli no nemezis zone, a później wszystko zmierzało wszystko w dobrym kierunku, ale niestety udany związek to taki, w którym macie pokazane wszystkie karty. Myślę, że obydwie postacie są bardzo życiowe. W końcu szukała uwagi ze strony rodziców, zgadzając się na ich wybory, a gdy jej rodzina stała się jeszcze bardziej bogata, to nie chciała być samolubna, i dlatego nadal ciągnęła tę maskę, bo jednak to rodzice zapewnili jej dom, nową szkołę, lepszy start w życiu. Tylko zapomnieli o jednym, miłości i uczuciach względem córek. Jest tak mówione, że skoro rodzice opiekują się nami, to i później dzieci powinni się nimi zajmować. Zastanówmy, czy jest to naprawdę szczere. Niekiedy damage psychiczny, jaki jest zadany przez rodziców dla młodego dziecka, jest czymś okropnym, a potem jest posądzany za samolubne zachowanie, jeśli coraz mniej spędzamy z nimi czasu, albo oddalamy się od nich. Natomiast Dante był już jako noworodek zaprogramowany przez swojego dziadka, na prezesa. Też nie mógł liczyć na uczucia ze strony rodziców, ponieważ oni sami chcieli jeszcze żyć po swojemu. Jakiekolwiek próby Dantego zabawy z bratem kończyły się reprymendą. Później to on stał się niańką dla Luci i też tak jakby zapomniał o sobie. Zrobiłby wszystko, żeby uratować jego, ale czy kiedykolwiek zrobił coś dla siebie? Jak bardzo człowiek jest w stanie zatracić siebie, na rzecz innych?