Kiedyś się odnajdziemy (okładka  miękka, wyd. 08.2019)

Rewelacja !!!!

„Kiedyś się odnajdziemy” – Gabriela Gargaś Wydawnictwo: Czwarta Strona Data wydania: 14.08.2019r. Liczba stron: 445 Kategoria: literatura obyczajowa, romans „Jak często zapominamy o tym, co jest ważne. O tym, by komuś podziękować za to, co dla nas robi. Bierzemy, bo zostaliśmy przyzwyczajeni do tej wyciągniętej dłoni, która tyle nam ofiarowuje. A wystarczy podziękować, Tak po ludzku okazać wdzięczność- […].” O naszej historii trzeba mówić głośno, i to właśnie robi Gabriela Gargaś w swojej najnowszej powieści „Kiedyś się odnajdziemy”… Sposób w jaki o tym mówi, zapiera czytelnikowi dech w piersi. Za każdym razem, kiedy Gabriela Gargaś wydaje swoją kolejną książkę, czekam na nią z wielką ciekawością i podekscytowaniem. Pisarka ta bowiem, należy do grona moich ulubionych i przyznam szczerze, że zawsze, bardzo wysoko stawiam jej poprzeczkę. Kiedy dowiedziałam się, że spod pióra Gabrieli „wychodzi” książka o tematyce, która zajmuje w moim sercu szczególne miejsce, moja ciekawość była nie do wytrzymania. Co z tego wynikło? Czy jestem usatysfakcjonowana lekturą? Otóż po lekturze „Kiedyś się odnajdziemy” jestem po prostu ZACHWYCONA. Szczerze, dogłębnie. Publikacja ta, zasługuje na wszystkie najwyższe dowody uznania i noty ze strony czytelników. Gabriela Gargaś, oddała już w ręce czytelników wiele świetnych bestsellerowych powieści, jednak jej najnowsza powieść jest zdecydowanie tą najdoskonalszą. Ta powieść jest kwintesencją wielkiej pracy jaką wykonała i długiej drogi, którą przebyła jako pisarka, by szlifować swój warsztat i znaleźć się właśnie w tym miejscu, w którym jest dzisiaj. A dzisiaj… Jest mistrzynią czytelniczych emocji! Czarodziejką ludzkich serc. „Kiedyś się odnajdziemy” to publikacja napisana z wielkim polotem, rozmachem, ale i wrażliwością, tak cechującą autorkę. Fikcja literacka miesza się tu z prawdą historyczną. Prawdą bolesną, trudną dla wszystkich, a szczególnie tych, którzy to piekło przeżyli. Powieść dostarcza wielu pięknych i bolesnych emocji, wzruszeń i refleksji. Jest doskonale wyważona. Bywa przerażająco smutna i romantyczna. Gabriela Gargaś odważnie, a jednak bez zbędnej zaciętości ukazuje czasy, w których w ludzkich sercach „umarło” człowieczeństwo i narodziła się nienawiść. Ujmującym i pięknym atutem książki są wątki miłosne, które wplątane są w wydarzenia historyczne. Miłość, przyjaźń, strata, błędne decyzje przeplatają się na kartach powieści niczym skomplikowanie szyty patchwork. Cała ta misternie utkana fabuła sprawia, że czytelnik oddaje się refleksjom nad swoim codziennym życiem i z głębokim smutkiem pochyla się nad pamięcią o tych, którzy żyli i polegli w czasie wojny. Tak naprawdę żadne słowa nie są w stanie w pełni oddać piękna tej książki. Żadne słowa nie oddadzą uczuć i myśli jakie towarzyszą czytelnikowi od pierwszej do ostatniej strony. Bo z jednej strony druzgoce serce nasza bolesna historia, z drugiej zaś, oczarowuje je treść powieści i sposób w jaki autorka przekazuje nam to wszystko. To zdecydowanie fenomenalne rozpoczęcie sagi. Myślę, że Gabriela Gargaś pisząc właśnie taką powieść, chciała nam przekazać bardzo ważne przesłanie. Pamiętajmy i zawsze miejmy świadomość tego, przez co przeszli ludzie podczas wojny. Doceniajmy wolność, którą nam ofiarowali. I szanujmy siebie wzajemnie. Szanujmy prawo do wyborów, do miłości i spokoju. Kochajmy, bo miłość pomaga przetrwać najgorsze cierpienie i chwile w życiu. Polecam gorąco tę powieść! A ja, czekam na tom drugi!

Książka zaczyna się sielankowo. Opisem spokojnego, szczęśliwego życia polskiej rodziny na kresach wschodnich. Później jest już bardzo dramatycznie. Podczas rzezi wołyńskiej zamordowana zostają prawie cała rodzina. Z życiem uchodzi jedynie nastoletnia Janka i jej malutka siostrzyczka Tereska. Jance i jej ciotce udaje się wyjechać do Polski, jednak na kresach muszą pozostawić malutką Tereskę. Po drodze ratują życie małej dziewczynce, którą Janka pokochała jak siostrę. Dalsza akcja książki toczy się w czasie wojny i w okresie powojennym. Poznajemy nowych bohaterów, których los splata się już w wolnej Polsce z losami Janki. Życie w zniszczonym wojną kraju nie jest łatwe. A każdy kolejny dzień niepewny. Ta część książki ma dużo wątków obyczajowych, kobiecych. Przed bohaterami wiele trudnych wyborów i decyzji do podjęcia. Książkę czyta się z ogromnym zainteresowaniem. Wzbudza wiele czytelniczych emocji, czyta się jednym tchem. Szczerze polecam

Ból po stracie bliskiej osoby dla nas doroslych jest czymś niewyobrażalnie trudnym. - Nie jestem w stanie wyobrazić sobie co musi czuć maleńka istotka która widzi bestialską śmierć swoich rodziców.Ile bólu i cierpienia może wytrzymać tak maleńkie serduszko,pozostawione samo sobie z niemowlakiem na rękach gdy w około toczy wojna. Najnowsza powieść Gabrysi "Kiedyś się odnajdziemy" to książka którą czyta się jednym tchem,zawiera w sobie tyle emocji że trudno się od niej oderwać!!! Zawarte są w niej losy młodych ludzi,którym w spokojne życie,pełne pasji i miłości wdziera się wojna. Z czystym sumieniem polecam tą książkę. Osobiście uważam że nie tylko WARTO ale i powinno się ją przeczytać !!! Saga jest przepiękna!!! Od pierwszych stron skradła moje serce !!! Uwielbiam wszystkie książki Gabrieli Gargaś !!! - Saga ROZBIŁA BANK!!!!

Kolejna piękna powieść Gabrysi, tym razem jednak losy bohaterów dzieją się w innych czasach.... Nie do końca byłam przekonana do tej książki bo są tu opisane czasy wojny, która wybuchła na Wołyniu. Ja nigdy nie lubiłam historii i dlatego sceptycznie podchodziłam do tej książki. Jednak byłam oczarowana jak zawsze zresztą! Wszystko było pięknie opisane, aż miło się czytało. Cierpienie ludzi do dziś mam w głowie. Bardzo wzruszająca i chwytająca za serce... Szczera, prawdziwa i pokazująca prawdziwe ludzkie życie i emocje, bez lukrowania . Za to uwielbiam wszystkie książki Gabrysi.

Książka pochłonęła mnie zupełnie. Polecam tylko tym, którzy interesują się historią Polski i Wołynia. Rewelacja , zaskoczenie i zauroczenie twórczością G. Gargaś.

Piękna książka ,wciąga od pierwszej strony zresztą jak wszystkie powieści tej autorki.Ja juz nawet nie czytam streszczeń tylko zamawiam

Polecam

"Pani Dobrzyńska otworzyła oczy. Jak dobrze, że wtedy pocałowała Józefa! Dzisiaj była szczęśliwa. Nie chciała tego szczęścia zapeszać, bo najgorzej coś zapeszyć, ale czuła, że jeśli kiedyś przyjdzie im się rozstać, to tylko na łożu śmierci." Chociaż nie czytam książek o tematyce wojennej, to są takie autorki, których książki uwielbiam i ich książki biorę w ciemno i do takich właśnie należy Gabrysia Gargaś. Mimo, że jest to książka z historią w tle musiałam ją przeczytać. No i ta piękna okładka... Powiedzcie sami czy nie jest cudna? Wiem wiem... nie ocenia się książki po okładce, ale co zrobić taka już ze mnie okładkowa sroczka, ale jak tu nie patrzeć jak są takie śliczne? Po prostu się nie da... Co okładka to ładniejsza, w końcu jest tyle książek, więc czymś muszą przyciągać uwagę, każdy znajdzie coś dla siebie. Kiedyś się odnajdziemy to pierwsza część sagi o rodzinie Dobrzyńskich czyli dobra wiadomość jest taka, że będzie kontynuacja i będziemy mogli poznać dokładniej całą historię tej rodziny. Pokazany jest tu czas wojenny w którym bohaterowie Euzebia i Józef wraz ze swoimi małymi córkami postanawiają uciec gdzieś gdzie jest bezpieczniej. Podczas gdy ruszyli w drogę ich pojazd zatrzymują Ukraińcy mama szybko każe uciekać starszej córce . Dziewczynka bierze na ręce swoją małą siostrę i biegnie ukryć się. Na jej oczach giną rodzice, przyjaciel rodziny odcina głowę jej ojcu. Widzi także jak wiążą jej mamę przywiązują do konia i ciągną po drodze, dobrze się przy tym bawiąc i głośno śmiejąc. Janka nie wie co robić gdy robi się ciemno postanawia wyjść z ukrycia i udać się do ciotki. Udaje jej się przeżyć, lecz niestety zostaje rozdzielona ze swoją siostrą. Czy będzie im dane jeszcze się spotkać? Książka podzielona jest na części. W warszawie przed wybuchem powstania poznają się Anna i Tadeusz. W innej części poznajemy Tadeusza i Annę, którzy wpadają na siebie na ulicy, mężczyzna wytrąca z rąk kobiety chleb, w taki ciekawy sposób się poznają i wpadają sobie w oko. Co z tego wyniknie? Czy ich znajomość się rozwinie? W tym trudnym czasie w jakim przyszło im się spotkać? Okazuje się, że Anna spotyka się już z innym chłopakiem, którym jest przyjaciel Tadka - Franek. Co zrobi Anna? Którego z nich kocha naprawdę? A co z Frankiem, który planował się oświadczyć? Życie zaskakuje, jeden dzień, jedno wydarzenie potrafi wywrócić wszystko do góry nogami. Czy Anna, Franek i Tadek przeżyją powstanie? Jest to poruszająca ciężki temat lektura, jakim jest wojna i to co się wtedy wydarzyło, jak trudno przyszło żyć ludziom w tych czasach... Strata najbliższej osoby lub nawet całej rodziny to nie wyobrażalna tragedia. Bardzo żal mi wszystkich tych osób, które żyły w tym okresie i tak wiele musiały wycierpieć. Gabriela w niesamowity sposób przenosi nas czytelników w czasie w dwa miejsca jednym z nich jest Wołyń, a drugim Warszawa, gdzie rozgrywały się straszne wydarzenia. Książka skłania do refleksji, przemyśleń i do wspomnień. Dzięki niej powinniśmy docenić to co mamy, że nie przyszło nam żyć w tamtych czasach wojny. „Anna co chwilę patrzyła na czyjąś śmierć. W prawdzie była przyzwyczajona do widoku konających, bo przecież od początku wojny pomagała ofiarom bombardowań czy opatrywała rany od kuli, ale teraz miała wrażenie, że śmierć ją wręcz otacza. Miała ochotę usiąść gdzieś w kącie i płakać, błagając, by ten koszmar zakończył się jak najprędzej. Jakkolwiek byleby się zakończył. Zaciskała jednak zęby i bandażowała rany, tamowała krwotoki.” Po wojnie los dwóch przyjaciół Tadka i Franka znów łączy jedna kobieta tym razem o imieniu Janka. Kogo z nich wybierze, co wydarzy się dalej? Czy Janka odnajdzie porzuconą przed wojną siostrę? Na wszystkie pytania poznacie odpowiedzi jeśli sięgnięcie po tą książkę, którą zdecydowanie polecam! I piszę to ja, która nie lubi książek o tematyce wojennej. Czekam z niecierpliwością i ciekawością na kolejną część sagi. „Ludzie nie dzielą się na Ukraińców, Polaków, Niemców, Żydów. Podział na narodowości nie jest istotny. Istotne jest to, jakim kto jest człowiekiem. Bo ludzie są dobrzy i źli.”

"Pani Dobrzyńska otworzyła oczy. Jak dobrze, że wtedy pocałowała Józefa! Dzisiaj była szczęśliwa. Nie chciała tego szczęścia zapeszać, bo najgorzej coś zapeszyć, ale czuła, że jeśli kiedyś przyjdzie im się rozstać, to tylko na łożu śmierci." Chociaż nie czytam książek o tematyce wojennej, to są takie autorki, których książki uwielbiam i ich książki biorę w ciemno i do takich właśnie należy Gabrysia Gargaś. Mimo, że jest to książka z historią w tle musiałam ją przeczytać. No i ta piękna okładka... Powiedzcie sami czy nie jest cudna? Wiem wiem... nie ocenia się książki po okładce, ale co zrobić taka już ze mnie okładkowa sroczka, ale jak tu nie patrzeć jak są takie śliczne? Po prostu się nie da... Co okładka to ładniejsza, w końcu jest tyle książek, więc czymś muszą przyciągać uwagę, każdy znajdzie coś dla siebie. Kiedyś się odnajdziemy to pierwsza część sagi o rodzinie Dobrzyńskich czyli dobra wiadomość jest taka, że będzie kontynuacja i będziemy mogli poznać dokładniej całą historię tej rodziny. Pokazany jest tu czas wojenny w którym bohaterowie Euzebia i Józef wraz ze swoimi małymi córkami postanawiają uciec gdzieś gdzie jest bezpieczniej. Podczas gdy ruszyli w drogę ich pojazd zatrzymują Ukraińcy mama szybko każe uciekać starszej córce . Dziewczynka bierze na ręce swoją małą siostrę i biegnie ukryć się. Na jej oczach giną rodzice, przyjaciel rodziny odcina głowę jej ojcu. Widzi także jak wiążą jej mamę przywiązują do konia i ciągną po drodze, dobrze się przy tym bawiąc i głośno śmiejąc. Janka nie wie co robić gdy robi się ciemno postanawia wyjść z ukrycia i udać się do ciotki. Udaje jej się przeżyć, lecz niestety zostaje rozdzielona ze swoją siostrą. Czy będzie im dane jeszcze się spotkać? Książka podzielona jest na części. W warszawie przed wybuchem powstania poznają się Anna i Tadeusz. W innej części poznajemy Tadeusza i Annę, którzy wpadają na siebie na ulicy, mężczyzna wytrąca z rąk kobiety chleb, w taki ciekawy sposób się poznają i wpadają sobie w oko. Co z tego wyniknie? Czy ich znajomość się rozwinie? W tym trudnym czasie w jakim przyszło im się spotkać? Okazuje się, że Anna spotyka się już z innym chłopakiem, którym jest przyjaciel Tadka - Franek. Co zrobi Anna? Którego z nich kocha naprawdę? A co z Frankiem, który planował się oświadczyć? Życie zaskakuje, jeden dzień, jedno wydarzenie potrafi wywrócić wszystko do góry nogami. Czy Anna, Franek i Tadek przeżyją powstanie? Jest to poruszająca ciężki temat lektura, jakim jest wojna i to co się wtedy wydarzyło, jak trudno przyszło żyć ludziom w tych czasach... Strata najbliższej osoby lub nawet całej rodziny to nie wyobrażalna tragedia. Bardzo żal mi wszystkich tych osób, które żyły w tym okresie i tak wiele musiały wycierpieć. Gabriela w niesamowity sposób przenosi nas czytelników w czasie w dwa miejsca jednym z nich jest Wołyń, a drugim Warszawa, gdzie rozgrywały się straszne wydarzenia. Książka skłania do refleksji, przemyśleń i do wspomnień. Dzięki niej powinniśmy docenić to co mamy, że nie przyszło nam żyć w tamtych czasach wojny. „Anna co chwilę patrzyła na czyjąś śmierć. W prawdzie była przyzwyczajona do widoku konających, bo przecież od początku wojny pomagała ofiarom bombardowań czy opatrywała rany od kuli, ale teraz miała wrażenie, że śmierć ją wręcz otacza. Miała ochotę usiąść gdzieś w kącie i płakać, błagając, by ten koszmar zakończył się jak najprędzej. Jakkolwiek byleby się zakończył. Zaciskała jednak zęby i bandażowała rany, tamowała krwotoki.” Po wojnie los dwóch przyjaciół Tadka i Franka znów łączy jedna kobieta tym razem o imieniu Janka. Kogo z nich wybierze, co wydarzy się dalej? Czy Janka odnajdzie porzuconą przed wojną siostrę? Na wszystkie pytania poznacie odpowiedzi jeśli sięgnięcie po tą książkę, którą zdecydowanie polecam! I piszę to ja, która nie lubi książek o tematyce wojennej. Czekam z niecierpliwością i ciekawością na kolejną część sagi. „Ludzie nie dzielą się na Ukraińców, Polaków, Niemców, Żydów. Podział na narodowości nie jest istotny. Istotne jest to, jakim kto jest człowiekiem. Bo ludzie są dobrzy i źli.”