Katyń. Milczący, niepokonani (okładka  miękka, wyd. 09.2007)

Temat katyński pojawiał się w twórczości Odojewskiego w wielu wcześniejszych utworach, zwłaszcza w jednym z najwybitniejszych "Zasypie wszystko, zawieje" z powodu którego autor musiał wyemigrować. Po latach pisarz powraca do katyńskiej tragedii, tłumacząc to rażącym brakiem zainteresowania zmerkantylizowanego kraju (wyzwolonego już przecież przed przeszło dekadą z sowieckiej zależności) wobec bolesnych momentów własnej historii. Autor zwrócił także uwagę na wciąż pokutujące w piśmiennictwie postsowieckim kłamstwa na temat tego mordu, mimo oficjalnego przyznania Kremla w 90-tym roku do sprawstwa. "Katyń" Odojewskiego nie jest opowieścią o samym mordzie polskich jeńców, ale o jeszcze jednym kłamstwie z tym mordem związanym. O kłamstwie mało znanym, dziś niemal zapomnianym. Inspirującą główny wątek tej opowieści była bowiem historia autentycznej próby podjętej na przełomie lat 1945-46, zainscenizowania w Polsce procesu katyńskiego, mogącego, czy nawet mającego uprzedzić proces norymberski i udowodnić jednocześnie winę Niemców. Do procesu nie doszło, próba nie wypaliła; do dziś wiele jej aspektów pozostaje niewyjaśnionych, spornych, głęboko dyskusyjnych.