Jeszcze jedna szansa (okładka  miękka, wyd. 03.2021)

Wspaniała książka. Dawno nie czytałam tak emocjonującej lektury. Polecam z całego serca! Nie można się oderwać.

Bardzo fajna, gorąco polecam.

Przepiękna opowieść!

Wspaniała powieść

Super książka ❤

Pozytywna

Agata Sawicka zachwyciła mnie swoją trylogią 'Dwór w Zaleszycach' i byłam bardzo ciekawa czy kolejne książki autorki będą nadal tak bardzo w moim guście. Dlatego z odrobiną niepokoju sięgałam po "Jeszcze jedną szansę", by wraz z kolejnymi stronami odprężać się i oddawać przyjemnej lekturze. Hania Jaworska ma dwadzieścia pięć lat i pracuje w zabierającej czas oraz kolejne dni życia korporacji, marzy jednak o czymś zupełnie innym... Mieszka wraz z rodzicami w Tychach i wspomina dzieciństwo, które spędzała u ukochanej babci Alicji w Krakowie. W pamięci małej dziewczynki pozostał obraz, który zajmował w mieszkaniu i sercu babci szczególne miejsce a przedstawiał łąkę pośród której stał domek w kratkę. Hania odziedziczyła obraz po śmierci babci a teraz jedzie na Pomorze, do Łącka, do miejsca namalowanego ręką N. Taucher. Jej ciekawość podsyca fakt, że otrzymała ten dom w spadku od zupełnie obcego człowieka... Kim był Władysław Kiesielecki? Dlaczego akurat jej zapisał dom w tak odległym miejscu? Przecież jej rodzina pochodzi i mieszka na południu Polski... Na miejscu na Hanię czeka wiele "atrakcji" - niesympatyczny i gburowaty sąsiad, chłopiec nie potrafiący pogodzić się ze śmiercią mamy, ranny (z winy Hani) pies oraz liczne groźby, którymi ktoś próbuje jej dać do zrozumienia, by wyjechała. Hanna musi podjąć decyzję co do przyszłości swojej i domu, a wiele rzeczy i osób w Łącku jednocześnie ją przyciąga i odpycha. Z niektórymi sprawami trudno jest się mierzyć, zwłaszcza że bohaterka pragnie odkryć prawdę o spadku i przeszłości rodziny. Możliwe że w wyjaśnieniu tajemnic z przeszłości pomoże jej opowieść dziewięćdziesięcioletniej Ruth, która twierdzi, że jako jedyna zna prawdę o wydarzeniach z czasów wojny... Czego dowie się Hania? Czy odnajdzie odpowiedzi na wszystkie rodzące się pytania? Czy Ruth ma rację? Jakie niespodzianki czekają na bohaterkę na Pomorzu? Dlaczego babcia nie opowiedziała swojej rodzinie o tym fragmencie swojego życia? Kim był autor obrazu? Tak, twórczość Agaty Sawickiej mogę z całą pewnością zaliczyć do ulubionych. Autorka trafia swoimi historiami wprost w mój czytelniczy gust, w moje wrażliwe serce i snuje fabułę pełną tajemnic, zagadek, niedopowiedzeń. W książce nie brakuje śmierci owianej niewiadomymi, plotek, rodzących się uczuć, ale również zazdrości, zawiści, zemsty oraz dążenia do prawdy i spełnienia marzeń. Na drodze Hani stanęło uczucie, które wzbudziło w niej wiele sprzeczności, zaś poszukując prawdy o losach swojej babci dotarła do niezwykłych informacji. Uwielbiam retrospekcje, dlatego opowieść Ruth uzupełniona późniejszymi odkryciami wywoływała we mnie dreszczyk emocji. Czasy wojenne mocno odcisnęły swe piętno na losach przodków Hani. Z napięciem śledziłam kolejne wydarzenia i tylko wątek topielicy szybko rozwiązałam, inne do końca pozostały zagadkami. Chyba nie sposób odgadnąć wszystkich zawiłości opowiedzianych historii... Autorka pokazała nam cały wachlarz uczuć, skupiając się zwłaszcza na miłości. Opisała nie tylko miłość szczerą i prawdziwą, ale też chorobliwie zazdrosną oraz niewłaściwą z uwagi na okoliczności II wojny światowej i osoby różnych narodowości. Nie tylko Polacy tracili wtedy zdrowie, życie, bliskich... Każda narodowość ucierpiała, każda chciała kochać, choć nie każdej było to dane. A niektórzy byli przecież dla siebie wrogami... Temat miłości wymusił również konieczność wspomnienia o odrzuceniu a z drugiej strony o miłości trwającej przez lata. Powieść wciągnęła mnie mocno zawartą na swych stronach fabułą. Pojawiający się bohaterowie wywoływali ogrom emocji, powodowali że w trakcie lektury zmieniałam o nich zdanie poznając powody postępowania. Niektórzy stawali się w moich oczach lepsi, opinia o innych pogarszała się. Nie wszystkim potrafiłam wybaczyć podjęte decyzje... Podsumowując - "Jeszcze jedna szansa" to wspaniała, poruszająca i wielowątkowa powieść o różnych odcieniach miłości, wspomnieniach, zawiłych ludzkich losach oraz ukrytych tajemnicach. Historia postaci współczesnych oraz ich przodków, których najlepsze lata przypadały w czasie II wojny światowej, wymagającej poświęceń i zmuszających do porzucenia honoru czy godności. Jest to opowieść o odwadze, zmianach w życiu, bólu, strachu, nadziejach, tęsknocie, poszukiwaniu korzeni oraz własnych wyborach. Nie zabrakło również kłamstw, urażonej dumy, pragnienia wolności czy wyrzutów sumienia. Książka wymusza na nas liczne przemyślenia - najważniejsze jest to, by doceniać to, co się ma, bo odczujemy dopiero utratę; drugie miejsce według mnie dla myśli, że każdy powinien mieć miejsce, które będzie jego życiowym akumulatorem. Gorąco polecam Wam tę książkę, będzie doskonałym wyborem dla wielbicieli twórczości Agaty Sawickiej oraz polskich powieści obyczajowych.

Wczoraj sięgnęłam po kolejną powieść z półki w mojej biblioteczce. Przyciągnęła mnie do siebie, jej piękna okładka. Myślałam, że "Jeszcze jedna szansa" to będzie lekka, urocza i relaksująca książka. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie tak ogromne wrażenie. Zacznijmy od początku. Hania dostaje w spadku stary dom na Pomorzu. Jednak nie ma pojęcia dlaczego została jego nową właścicielką. Postanawia pojechać do Łęcka i dowiedzieć się kim był jej darczyńca - Władysław Kiesielecki. Chce też poznać nieznaną przeszłość niedawno zmarłej babci, która być może ma jakiś związek z obrazem wiszącym w jej domu. W Łęcku Hania poznaje Artura i jego ojca Aleksandra. Okazuje się, że są oni rodziną pana Władysława. Z uroczym młodym człowiekiem szybko się zaprzyjaźnia, niestety Aleksander jest wobec niej nieufny i nie robi dobrego wrażenia na młodej kobiecie. W dodatku krążą plotki, że mężczyzna ma coś wspólnego ze śmiercią swojej żony. Jak potoczą się losy bohaterów? Czy Hania odkryje prawdę? A może w Łęcku znajdzie swoje miejsce na ziemi? Hania chce poznać przeszłość, która ma związek z jej rodziną. Żałuje, że babcia, nie opowiadała jej o swoim życiu. Ten wątek bardzo mnie poruszył, bo moja babcia odeszła już jakiś czas temu i nie zdążyłam jej zapytać o wiele rzeczy. W książce odnalazłam wiele różnorodnych uczuć: miłość, nadzieję, strach o swoje życie. O życiu bohaterów, nie raz decydował los, a czasami to inni dokonywali za nich wyborów. "Jeszcze jedna szansa" to powieść, która opowiada piękną historię wielkiego uczucia. Trudna miłość pojawia się w życiu bohaterów w niezbyt sprzyjających czasach, czasami muszą oni do niej dojrzeć. Najgłębsze i najprawdziwsze uczucie przetrwa wszystkie przeciwności losu. "Warto kochać mimo wszystko i warto dla tej miłości żyć". Zauroczyło mnie nadmorskie miasteczko, w którym rozgrywa się akcja książki. Czuć było jego cudowną atmosferę. Gdy Aleksander zabrał Hanię nad morze powiedział: "Kochasz morze, kiedy uświadamiasz sobie, że jest uosobieniem potrzeb i marzeń zaklętych w twojej duszy". Cudowne słowa, z którymi zgadzam się w stu procentach. Jestem zachwycona i oczarowana tą opowieścią. To była niezwykła czytelnicza przygoda. "Jeszcze jedna szansa" to powieść , która mnie poruszyła i długo zostanie w mojej pamięci. Gorąco polecam 📚📚.

Niezbyt często sięgam po polskie powieści obyczajowe, tym bardziej miłym i pozytywnym zaskoczeniem była dla mnie lektura "Jeszcze jednej szansy". To pierwsze moje spotkanie z prozą pani Agaty Sawickiej i na pewno nie ostatnie. Urzekła mnie ta historia, a na zakończenie zakręciła mi się nawet łezka w oku. Akcja powieści rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych. Współcześnie główna bohaterką historii jest dwudziestopięcioletnia Hania, pracownica korporacji, tłumaczka, która pewnego dnia otrzymuje w spadku od nieznanego jej człowieka dom w nadmorskiej miejscowości Łącko. Dziewczyna, kierowana ciekawością, ale też chęcią zmiany dotychczasowego, jałowego życia, wsiada do pociągu i wyrusza na Pomorze, by odkryć, kim jest tajemniczy darczyńca i dlaczego właściwie ona otrzymała w spadku stary dom. Podczas pobytu w urokliwej nadmorskiej wsi życie Hani ulega całkowitej przemianie. Dziewczyna powoli odkrywa dramatyczną, smutną i chwytającą za serce tajemnicę rodzinną. To właśnie ta historia, opowiedziana przez jedną z mieszkanek Łącka, rozgrywa się na drugiej płaszczyźnie czasowej, a mianowicie w latach drugiej wojny światowej. Hania poznaje w Łącku wielu życzliwych ludzi, w tym także dwóch mężczyzn, z których jeden, okryty zła sławą przez okolicznych plotkarzy, stanie się wyjątkowo bliski jej sercu. Ale wśród miejscowych jest też ktoś, kto za wszelką cenę pragnie przestraszyć dziewczynę i skłonić ją do powrotu tam, skąd przyjechała. Powieść czyta się bardzo szybko. Mnie na początku bardziej interesowały wydarzenia z przeszłości, stopniowo odkrywane dramatyczne losy mieszkańców starego domu w niemieckim Lanzig. Jednakże mniej więcej od połowy powieści akcja dziejąca się współcześnie również nabiera rozpędu i w zasadzie już do końca z dużym zaciekawieniem śledziłam także losy Hani. "Jeszcze jedną szansę" polecam jako powieść o niezbadanym losie, na który nie mamy wpływu, a zarazem o trudnych wyborach i decyzjach, które mogą ten los, nasz lub czyjś, nieodwołalnie zmienić. To także powieść o odwadze, potędze miłości i niszczącej sile zazdrości, a także o tym, jak ważne w naszym życiu są korzenie. Naprawdę warto poznać historię Hani, jak i poprzednich mieszkańców starego łąckiego domu. Obie opowieści skłaniają do refleksji.

"Jeszcze jedna szansa" to czwarta książka w dorobku Agaty Sawickiej. O autorce usłyszałam po raz pierwszy i chociaż do obyczajowek pochodzę z dużym dystansem to zdecydowałam się na lekturę, ponieważ dotychczas książki od Wydawnictwa Dragon mnie nie zawiodły. Hania to młoda dziewczyna mieszkająca na Śląsku. Niedługo po śmierci babci dostaje w spadku po nieznanym mężczyźnie dom w Łącku. Dlaczego ona? Nie znała człowieka, który mieszał na przeciwległym krańcu Polski. Hanna ryzykuje, rzuca dotychczasowe życie i wyjeżdża nad morze, by odkryć tę tajemnicę. Na miejscu zaprzyjaźnia się z pewnym Niemcem Martinem i ośmioletnim chłopcem Arturkiem. Staje się też, zupełnie przypadkiem, posiadaczka psa. Niestety, nie wszyscy są dla niej mili. Sąsiad Aleksander, ojciec Artura, jest wściekły, że stracił dom po dziadku. Co z tego wyniknie? Reszty dowiecie się z książki. Do tego gatunku nie podchodzę z entuzjazmem. Raczej czytam książki z polecenia, zaufanych osób i to konkretnych autorek. Zaryzykowałam. A ryzyko się opłaciło. Teraźniejszość miesza się z przeszłością. Śledzimy życie Hani i mamy retrospekcje do czasów wojennych i losów jej babci. Bardzo lubię ten zabieg, więc ogromny plus. Autorka stworzyła dwie kompletne i uzupełniające się historie. Jest miłość, namiętność, strach i ból, zazdrość, plany i wyzwania. Sawicka dość umiejętnie pisze o uczuciach, tworzy ciekawych bohaterów oraz sielską atmosferę. Łącko z książki sprawiło, że mam ochotę tam pojechać i poszukać domu Taucherów. To zdecydowanie pozycja dla miłośników powieści obyczajowych o miłości i namiętności, stracie czy bólu, o nowych początkach i kolejnych szansach. To naprawdę klimatyczna powieść, która porusza wiele trudnych tematów. Co mogę zarzucić autorce? Czasami jest trochę infantylnie. Zwłaszcza w codzienności Hani. Narracja i wymienianie czynności jakoś mi nie grało z warstwą emocjonalną. I to, że Hania ciągle mierzwiła Arturkowi włosy. 🙈 Dodam, że historia ta była dla mnie przewidywalna i niczym nie zaskoczyła, ale zupełnie mi to nie przeszkadzało. Spędziłam przy tej książce mile chwile, wzruszałam się, relaksowałam i kibicowałam bohaterce. Książka o kobietach, dla kobiet. Myślę, że może być to świetny prezent na np. nadchodzący dzień Matki.