Cześć! Dobry kryminał, to..? Mroczny klimat, ciekawie skonstruowana zagadka, dający się polubić bohaterzy i emocje! Znalazłam dobry kryminał. Ba! Znalazłam dobry, polski kryminał! A to podwójnie cieszy. "Jesień zapomnianych" to trzeci tom serii. Serii, której nie trzeba traktować nierozerwalnie. Ja bez znajomości wcześniejszych tomów w tym odnalazłam się bez problemów ( a to, że z pewnością je nadrobię, wynika jedynie z rozochocenia się serią). Kiedy zastanawiam się nad znalezieniem kluczowego słowa opisującego tą książkę, to na myśl nasuwa mi się stwierdzenie - rasowy kryminał. Nie przegadany niepotrzebnie, w odpowiednio utrzymanym tempie, z klimatem wyczekiwania i zagadki. Wciągający, dozujący napięcie, z satysfakcjonującym ( i zaskakującym) zakończeniem. Jeżeli szukacie dobrego, polskiego kryminału, który nie znuży Was tylko będzie podsycał atmosferę podejrzliwości to voilà - "Jesień zapomnianych" poleca się również wiosną!

Twoja ulubiona pora roku to …? . A jeśli macie ochotę na naprawdę dobry, polski kryminał to zachęcam do przeczytania JESIEŃ ZAPOMNIANYCH Anny Kańtoch @anna.kantoch . 8/10⭐️ Ta część jest trzecią i zarazem ostatnią z całej trylogii. Ale bez obaw, autorka tworzy w nich takie historie, że spokojnie można je czytać bez znajomości wcześniejszego tomu. Tylko zapewniam, że na jednej książce się nie skończy. JESIEŃ ZAPOMNIANYCH to niesamowicie intrygująca opowieść zawierająca zawikłaną zagadkę tajemniczych morderstw sprzed kilku lat. Fabuła przyjemnie wciągająca, mroczna, przez co niebezpiecznie pochłania czytelnika w jej wir wydarzeń. Dodatkowo klimat, jaki oddała w tej powieści autorka, również sprawia, że intryga nabiera mocniejszego charakteru. Z pewnością jest to kryminał z niebanalną akcją oraz taki, który bez wątpienia warto przeczytać. . We współpracy @wydawnictwo_marginesy https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/

Złamałam swoje wszystkie zasady, albo mnie po prostu zaćmiło, ale zaczęłam tą trylogię od końca 🤣 I takie dwa wnioski, można czytać nie znając wcześniejszych części, ale trzeba się liczyć z tym, że będziecie sami z siebie chcieli nadrabiać. Świetny kryminał, jestem pod sporym wrażeniem. Zachwyciła mnie bardzo strategiczne podejście do sprawy, ogromnie spodobały się elementy psychologiczne, no i specyficzny klimat miejsca i czasu, w którym sprawy się toczą. Uwielbiam śląskie wątki w książkach, zawsze mi jakoś tak bliżej do bohaterów wtedy. To kawał dobrego kryminału, ten rodzaj książki, po przeczytaniu której, człowiek jeszcze siedzi przez chwilę z książką i myśli o tym co przeczytała i żałuję, że już się skończyło. Dla mnie to bardzo wysokie noty, więc serdecznie polecam 💙💙

Trzecia część serii podobała mi się najmniej. Być może dlatego, że bardzo polubiłam główną bohaterkę jako emerytowaną policjantkę, a tu mi jej zabrakło. Autorka postanowiła tym razem cofnąć się w czasie, opisując początki historii Krystyny, co miało uzasadnić jej późniejsze wybory i pracę w policji. I wszystko się ładnie zamknęło, ale został mi jakiś niedosyt. Chętnie poczytałabym, co dalej u obecnej Krystyny i mam nadzieję, że autorka jeszcze do tej postaci wróci.

„Jesień zapomnianych” to ostatni tom trylogii, który trzyma poziom i momentalnie wciąga w skomplikowaną intrygę. Osacza atmosferą pełną tajemnic i podejrzeń. Przyciąga obrazem zawiłych relacji międzyludzkich oraz dobrze skomponowaną warstwą psychologiczną. Ukazuje, jak wiele człowiek jest w stanie znieść, jak różnią się ludzkie dążenia i priorytety oraz jak różne oblicza może mieć ta sama osoba. To niepokojąca i intrygująca seria, którą Wam polecam.

Trochę słabe zakończenie trylogii i szkoda, że to wszystko jest od tyłu opowiedziane.

Nie było między mną a książka chemii, męczyłam do około 90 strony i się poddałam.

Rewelacja