Fallout 4 (Xbox One)

Ostatnimi laty można zauważyć pewne "wypalenie się" gier z gatunku i podgatunków RPG. Znaczna większość z nich, zarówno te uznane za dobre, jak i za słabe, miały problemy z takimi rzeczami jak monotonia, powtarzalność, przesadne uproszczenia rozgrywki czy mało ciekawa, a czasem nawet nędzna fabuła. Nie ominęło to nawet poprzedniej gry studia Bethesda, czyli "The Elder Scrolls 5: Skyrim", która mimo przyjemnej rozgrywki, polegała jedynie na odznaczaniu kolejnych zadań bez pomyślenia "po co ja je właściwie robię?". Kupując "Fallout 4" miałem ogromne obawy o jakość rozgrywki, które na szczęście się nie ziściły, gdyż jest to nie tylko najlepsza gra studia Bethesda od 10 lat, ale także jedna z najlepszych gier RPG od lat.

"Fallout" rozgrywa się w postapokaliptycznym świecie stworzonym na postawie alternatywnej historii, w której świat w znacznym stopniu rozwiną technologię energii atomowej, lecz kulturowo zatrzymał się w latach 50 XX wieku. Postacią, którą przyszło nam sterować, jest żołnierz armii stanów zjednoczonych, który wraz z rodziną został zahibernowany w jednym ze schronów przeciwatomowych. Wybudzony w wyniku działań tajemniczych ludzi, widząc porwanie swego syna, bohater wyrusza na postapokaliptyczne pustkowia na poszukiwania swego dziecka. Ze strony fabularnej gra prezentuje się najlepiej ze wszystkich gier studia Bethesda, a powodami tego stanu rzeczy są moralność i otwartość wyboru. W grze nie istnieje coś takiego jak jedna linia fabularna i jeden sposób przejścia. W każdej chwili, często przypadkowo, możemy odkryć nowy sposób popchnięcia fabuły dalej, nawet o tym nie wiedząc. W każdej chwili możemy także zmienić sposób podejścia na inny, dzięki czemu nie ma w grze wrażenia z poprzednich gier tego studia, w których każda linia fabularna (tj. zadania głównego i zadań pobocznych) polegała na prowadzeniu gracza za rączkę i rzadkiej, okazjonalnej swobodzie wyboru. Każdy wybór zawiera w sobie także konsekwencje moralne i nierzadko gracz będzie się zastanawiał czy dobrze postępuje. Dodatkowo należy nadmienić, iż zadania nie są już oderwane od siebie, tj. nie ma już sytuacji, że postacie w świecie nie wiedzą kim jest gracz. Można spotkać np. sytuacje, w której podczas rozpoczynania jakiegoś zadania, w trakcie rozmowy ktoś wspomni że jesteśmy np. członkiem jakiejś organizacji, co udowodni naszą wiarygodność.

Kolejnym ważnym elementem gry jest rzemiosło. Wielu graczy grając w gry z serii pewnie nierzadko zadawało sobie pytanie "czemu w świecie pełnym złomu nie można tworzyć np. własnych broni?". W "Fallout 4" stało się to już nie tylko możliwe, ale stało się kluczowym elementem gry, od którego zależy nasze przetrwanie na pustkowiach. Rzemiosło dzieli się na dwie grupy: uzbrojenie i budowa. W przypadku uzbrojenie nie jest możliwe tworzenie własnego (można jedynie modyfikować posiadane przedmioty), lecz nic nie stoi na przeszkodzie aby z małego pistoletu stworzyć karabin maszynowy lub snajperski. Jeśli chodzi o pancerze, to zostały one podzielone na 6 segmentów: głowa, tułów i kończyny, każde z możliwymi modyfikacjami. W przypadku budowy jest dokładnie na odwrót, gdyż można tylko tworzyć. W trybie budowy można tworzyć nie tylko własne domy z wyposażeniem, ale całe miasta. Dzięki dobrze zrobionemu systemowi budowy nic nie stoi na przeszkodzie, aby puste pole przekształcić w ogromne miasto pełne sklepów i warsztatów. Każde takie miejsce może mieć swoich mieszkańców, którym można wyznaczać konkretne zadania. Ciekawe historie można poznawać także bez wykonywania zadań, po prostu zwiedzając świat i lokacje w nim dostępne.

Jeśli chodzi o rozgrywkę to twórcom udało się znaleźć sposób na zadowolenie graczy. Zdobywanie doświadczenia i poziomów działa tak samo jak w poprzednich częściach serii, czyli z każdym poziomem można wybrać sobie profit zależny od poziomu statystyk naszej postaci. Ważną informacją jest brak znienawidzonego przez wielu limitu poziomu doświadczenia, które w tej grze jest nieograniczone aż do odblokowania wszystkich profitów. Podobnie nie ma już w grze systemu skalowania świata do poziomu gracza, dzięki czemu gracz nareszcie może poczuć że staje się potężniejszy, a nie tak jak to było w poprzednich grach studia Bethesda, że niezależnie jak bardzo gracz silny się stawał, gra losowała tak "odpowiednich" wrogów, że satysfakcja z tego zanikała.

Zmianą, o której warto wspomnieć, jest nowy sposób używania pancerzy wspomaganych. Nie są one już tylko kolejnym pancerzem, ale pancerzem dodatkowym, swego rodzaju zbroją, której się nie zakłada, lecz w którą się wchodzi. Pancerz wspomagany jest elementem niezależnym, który wymaga własnego zasilania aby działać, który podobnie jak zwykłe pancerze, można modyfikować o wiele różnych ciekawych elementów jak np. dodać plecak odrzutowy.

Powiem szczerze: Bethesda stworzyła grę, którą mogę śmiało nadać tytuł mojej ulubionej gry. A znaczenie to ma duże, gdyż jak dotąd nie przyznałem go żadnej z moich gier od blisko 10 lat.

Ostatnimi laty można zauważyć pewne "wypalenie się" gier z gatunku i podgatunków RPG. Znaczna większość z nich, zarówno te uznane za dobre, jak i za słabe, miały problemy z takimi rzeczami jak monotonia, powtarzalność, przesadne uproszczenia rozgrywki czy mało ciekawa, a czasem nawet nędzna fabuła. Nie ominęło to nawet poprzedniej gry studia Bethesda, czyli "The Elder Scrolls 5: Skyrim", która mimo przyjemnej rozgrywki, polegała jedynie na odznaczaniu kolejnych zadań bez pomyślenia "po co ja je właściwie robię?". Kupując "Fallout 4" miałem ogromne obawy o jakość rozgrywki, które na szczęście się nie ziściły, gdyż jest to nie tylko najlepsza gra studia Bethesda od 10 lat, ale także jedna z najlepszych gier RPG od lat.

"Fallout" rozgrywa się w postapokaliptycznym świecie stworzonym na postawie alternatywnej historii, w której świat w znacznym stopniu rozwiną technologię energii atomowej, lecz kulturowo zatrzymał się w latach 50 XX wieku. Postacią, którą przyszło nam sterować, jest żołnierz armii stanów zjednoczonych, który wraz z rodziną został zahibernowany w jednym ze schronów przeciwatomowych. Wybudzony w wyniku działań tajemniczych ludzi, widząc porwanie swego syna, bohater wyrusza na postapokaliptyczne pustkowia na poszukiwania swego dziecka. Ze strony fabularnej gra prezentuje się najlepiej ze wszystkich gier studia Bethesda, a powodami tego stanu rzeczy są moralność i otwartość wyboru. W grze nie istnieje coś takiego jak jedna linia fabularna i jeden sposób przejścia. W każdej chwili, często przypadkowo, możemy odkryć nowy sposób popchnięcia fabuły dalej, nawet o tym nie wiedząc. W każdej chwili możemy także zmienić sposób podejścia na inny, dzięki czemu nie ma w grze wrażenia z poprzednich gier tego studia, w których każda linia fabularna (tj. zadania głównego i zadań pobocznych) polegała na prowadzeniu gracza za rączkę i rzadkiej, okazjonalnej swobodzie wyboru. Każdy wybór zawiera w sobie także konsekwencje moralne i nierzadko gracz będzie się zastanawiał czy dobrze postępuje. Dodatkowo należy nadmienić, iż zadania nie są już oderwane od siebie, tj. nie ma już sytuacji, że postacie w świecie nie wiedzą kim jest gracz. Można spotkać np. sytuacje, w której podczas rozpoczynania jakiegoś zadania, w trakcie rozmowy ktoś wspomni że jesteśmy np. członkiem jakiejś organizacji, co udowodni naszą wiarygodność. Ciekawe historie można poznawać także bez wykonywania zadań, po prostu zwiedzając świat i lokacje w nim dostępne.

Kolejnym ważnym elementem gry jest rzemiosło. Wielu graczy grając w gry z serii pewnie nierzadko zadawało sobie pytanie "czemu w świecie pełnym złomu nie można tworzyć np. własnych broni?". W "Fallout 4" stało się to już nie tylko możliwe, ale stało się kluczowym elementem gry, od którego zależy nasze przetrwanie na pustkowiach. Rzemiosło dzieli się na dwie grupy: uzbrojenie i budowa. W przypadku uzbrojenie nie jest możliwe tworzenie własnego (można jedynie modyfikować posiadane przedmioty), lecz nic nie stoi na przeszkodzie aby z małego pistoletu stworzyć karabin maszynowy lub snajperski. Jeśli chodzi o pancerze, to zostały one podzielone na 6 segmentów: głowa, tułów i kończyny, każde z możliwymi modyfikacjami. W przypadku budowy jest dokładnie na odwrót, gdyż można tylko tworzyć. W trybie budowy można tworzyć nie tylko własne domy z wyposażeniem, ale całe miasta. Dzięki dobrze zrobionemu systemowi budowy nic nie stoi na przeszkodzie, aby puste pole przekształcić w ogromne miasto pełne sklepów i warsztatów. Każde takie miejsce może mieć swoich mieszkańców, którym można wyznaczać konkretne zadania.

Jeśli chodzi o rozgrywkę to twórcom udało się znaleźć sposób na zadowolenie graczy. Zdobywanie doświadczenia i poziomów działa tak samo jak w poprzednich częściach serii, czyli z każdym poziomem można wybrać sobie profit zależny od poziomu statystyk naszej postaci. Ważną informacją jest brak znienawidzonego przez wielu limitu poziomu doświadczenia, które w tej grze jest nieograniczone aż do odblokowania wszystkich profitów. Podobnie nie ma już w grze systemu skalowania świata do poziomu gracza, dzięki czemu gracz nareszcie może poczuć że staje się potężniejszy, a nie tak jak to było w poprzednich grach studia Bethesda, że niezależnie jak bardzo gracz silny się stawał, gra losowała tak "odpowiednich" wrogów, że satysfakcja z tego zanikała.

Zmianą, o której warto wspomnieć, jest nowy sposób używania pancerzy wspomaganych. Nie są one już tylko kolejnym pancerzem, ale pancerzem dodatkowym, swego rodzaju zbroją, której się nie zakłada, lecz w którą się wchodzi. Pancerz wspomagany jest elementem niezależnym, który wymaga własnego zasilania aby działać, który podobnie jak zwykłe pancerze, można modyfikować o wiele różnych ciekawych elementów jak np. dodać plecak odrzutowy.

Powiem szczerze: Bethesda stworzyła grę, którą mogę śmiało nadać tytuł mojej ulubionej gry. A znaczenie to ma duże, gdyż jak dotąd nie przyznałem go żadnej z moich gier od blisko 10 lat.

Godny następca Fallouta 3, i wypełniacz czasu oczekiwania na ellders scrolls 6

Szkoda tylko że nie będzie pełnej polonizacji tylko napisy o wiele lepiej by się grało w ojczystym języku