Erotica (CD)

Ten album KOMPLETNIE różni się od poprzedniczki "Like a Prayer". Madonna pokazała tu swoją prowokacyjną (można powiedzieć grzeszną) stronę. Płyta niestety nie jest lepsza od poprzedniej, ale zaskakuje i czaruje. Wielkim zdziwieniem był dla mnie często na tej płycie stosowany zabieg mówienia zamiast śpiewania przez Madonnę. Wiele piosenek jest mówiona w zwrotkach, co jest bardzo interesujące. Płytę otwiera "Erotica", czyli utwór, który szokował w tamtych czasach i którym artystka przetarła nowe szlaki. Tytuł mówi o tematyce piosenki, więc więcej nie trzeba dodawać. Później jest cover piosenki Peggy Lee "Fever". Jest to bardzo zmodernizowana wersja tej piosenki, która nie do końca przypadła mi do gustu, ale trzeba brać na to poprawkę, że to był rok 1992 i takiej muzyki się wtedy słuchało. "Bye Bye Baby" to wesoła i zarazem ironiczna piosenka. Bardzo podoba mi się ton w jakim piosenka jest utrzymana. "Deeper and Deeper" nie bez powodu stał się singlem. To rytmiczna piosenka utrzymana w stylu disco. Świetna pozycja do tańczenia. "Where Life Begins" to bardzo zaskakująca piosenka. Muzyka zaczyna sie od spokojnego pianina i potem wchodzi bit. Bardzo prowokacyjny tekst. Ta piosenka jest dowodem tego, co tak lubię w Madonnie - bycia sobą i nie przejmowania się co inni powiedzą. Madonna szokuje i nikogo nie przeprasza. "Bad Girl" to bardzo dobry utwór. Tytuł może zmylić, ale bynajmniej nie opowiada ona o seksie, a o kobiecie, która ma problemy emocjonalne i szuka ratunku w alkoholu i innych używkach. "Waiting" to pozycja, która charakteryzuje się czymś, co nazywam "brudnym bitem", czyli nieczyszczonym dźwiękiem perkusji. Do tego głęboki głos Madonny sprawia, że piosenka ma charakterystyczny klimat. Fajnie się słucha nawet nie zważając na tekst. "Thief Of Hearts" to kolejna piosenka, która przywodzi na myśl erę disco. Można w niej usłyszeć kilka razy wtedy tak rzadko spotykane w muzyce słowo "B*tch" :) Kolejna piosenka to "Words". Jest to kompozycja utrzymana w rytmie disco. Jakoś strasznie nie wyróżnia się od innych pozycji na płycie. Potem przychodzi czas na arcydzieło - "Rain". Był to singiel, który mial uratować niedoceniony album artystki. Spokojna ballada o miłości. Bardzo ładna i przyjazna dla ucha. "Why's It So Hard" to piosenka, która porusza bardzo ważną kwestię szacunku wobec drugiego człowieka. Bardzo fajna piosenka z porywającym tekstem. "In This Life" to spokojna piosenka, którą Madonna zadedykowała swojemu zmarłemu przyjacielowi. Madonna zahacza tu o motyw przemijania i celu życia ludzkiego. Bardzo udany utwór. "Did You Do It?"to piosenka w całości wykonana przez kogoś innego. Kompletnie nie rozumiem, czemu znalazła się na tym albumie. słuchając go, zawsze przełączam ją. "Secret Garden" zamyka album. Jest to kolejna piosenka mówiona. Nie zapada w pamięci. Jest po prostu zwyczajnym "zapychaczem". Mimo 3 piosenek, które są niepotrzebne, daje 5 gwiazdek, ponieważ płyta łamała stereotypy i przecierała szlaki.

Jedna z mniej lubianych płyt Madonny, jest ona bardzo tajemnicza. Radzę odkryć ją samemu :>

Najbardziej niedoceniony album artystki. Warto to kupić i posłuchać. Polecam na 100%

Jeden z najlepszych albumów studyjnych Madonny za sprawą takich utworów jak Erotica, Bad Girl, Thief Of Hearts, Rain oraz wielu innych POLECAM

Jedna z moich ulubionych płyt Madonny. Zdecydowanie polecam

Fajna płyta, fajna cena polecam :)

Super polecam

Tytuł mówi wszystko. Album niezwykle kobiecy, poświęcony tematyce miłości, seksu i relacji damsko-męskich. Prowokacyjny i piękny zarazem. Szkoda, że tak niedoceniony...

Proszę uprzejmie o udostępnienie tej płyty bo przez chwilę była dostępna ale nie zdążyłem jej zamówić i znów była niedostępna. Co tu mogę napisać? Płyta prowokacyjna i bezpośrednia, teksty momentami przyprawiają mnie o śmiech w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Bardzo szczere wynurzenia Madonny w klasycznej oprawie skomponowanej na pianinie. Jazzowe brzemienia jakich nie spotkacie na żadnym innym jej albumie. Szybki i energiczny krążek nie zapchany żadnymi piosenkami-romansidłami. Polecam. =)

Najsłabiej sprzedającą się płyta Madonny. Niedoceniana. Ja uważam ją za najlepszą w dyskografii. Najczęściej do niej wracam. Płyta, która wyznaczyła nowy kierunek w muzyce i całej Popkulturze. Madonna uzewnętrzniła się na niej do maximum, co po części zadziałało na jej niekorzyść.Piosenka tytułowa to jak dla mnie nr 1 jej wszystkich singli.