Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1915-1945 (okładka  twarda, wyd. 08.2016)

Drugi tom Dziejów Uniwersytetu Warszawskiego obejmuje okres od września 1915 r., gdy niemieckie władze okupacyjne reaktywowały Uniwersytet Warszawski z językiem polskim jako wykładowym, do zakończenia II wojny światowej w 1945 r. Autorzy, oprócz syntetycznej prezentacji dziejów instytucji, kreślą też plastyczne portrety społeczności pracowników i studentów UW oraz, co szczególnie istotne, zważywszy na dramatyzm losów Polski w ostatnich dwóch stuleciach, opowiadają historię stosunków uczelni z władzami politycznymi. W XX w., podobnie jak w poprzednim stuleciu, uczelnia dzieliła dramatyczne losy kraju i jego stolicy. Po trzech latach pod rządami niemieckimi podczas I wojny światowej uniwersytet płynnie wszedł w okres niepodległości, stając się wkrótce największą wyższą uczelnią II Rzeczpospolitej. Aż do wybuchu kolejnej wojny w 1939 r. skupiały się tu niczym w soczewce charakterystyczne dla młodej polskiej państwowości konflikty polityczne i narodowościowe, a także procesy modernizacyjne. Druga wojna światowa i niemiecka okupacja Warszawy przerwały funkcjonowanie uczelni, przynosząc jej ogromne straty ludzkie i materialne. Autorzy uznali, że również ten okres musi zostać omówiony w "Dziejach", chociażby ze względu na fakt, iż uniwersytet kontynuował swoją działalność dydaktyczną, a do pewnego stopnia także naukową, w podziemiu, w ramach tajnego nauczania. Trzy bogato ilustrowane tomy Dziejów Uniwersytetu Warszawskiego to pierwsza od blisko 40 lat próba całościowego przedstawienia historii UW obejmująca dzieje uczelni od momentu powstania do czasów współczesnych.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.