Okruchy pamięci (okładka  miękka)

Polecam fanom thrillerów/kryminałów z niespodziewanymi zwrotami akcji. Najlepsze książki w swojej kategorii

Detektyw od spraw trudnych i niemożliwych znów się pojawia na horyzoncie. Proszony o pomoc, z impetem wkracza do akcji. A zlecenie otrzymuje nietuzinkowe i dziwne. Zgłasza się do niego człowiek, Richard Kite, które nic nie pamięta. Został wyłowiony z morza, pobity, z licznymi obrażeniami i u kresu sił. Policja rozpoczyna poszukiwania, szuka osób, które go znają lub wiedzą o nim cokolwiek więcej. Ale wszelkie apele nic nowego nie wnoszą do sprawy. Nikt go nie zna lub nie chce znać. Jeszcze jest szansa, że Richardowi może pomóc David Raker, prywatny detektyw. Sprawa dla niego jest dziwna, ale stanowi ogromne wyzwanie. Jeszcze nie miał takiej sytuacji, aby musiał uwiarygodnić tożsamość, wykazać, kim jest człowiek, który się do niego zwrócił o pomoc. Okazuje się, że Richard ma pomoc psychologiczną, jednak niewiele ona wnosi do jego życia, nie potrafi naprowadzić go na dojście do prawdy. Kto będzie mógł mu pomóc? Czy detektyw stanie na wysokości zadania i odkryje przed mężczyzną karty i doprowadzi go do rodziny? Czy będzie musiał pozostać osobą bez przeszłości? Dziwna jest ta powieść, zdecydowanie inna. Nie często się zdarza, że człowiek nie wie kim jest, nic nie pamięta, nikt go nie zna i nikt nie potrafi mu pomóc. Sytuacja wydaje się beznadziejna, bez szans na rozwiązanie. Ale dzięki wybitnym umiejętnościom detektywa i jego wnikliwości, pojawia się promyk nadziei, drobne sytuacje i znaki prowadzą do rozwiązania zagadki. Po drodze pojawiają się nowi bohaterowie, niby nie znający Richarda, ale jak się później okazuje, są doskonale zorientowanie w jego przeszłości i coś ukrywają. I jak to często bywa, powodem takiego zachowania osób postronnych są pieniądze, duże pieniądze. Nie byłoby doskonałego thrillera, gdyby nie pojawił się ostry i dosadny wątek kryminalny. Akcja się rozkręca z każdą minutą, skrywane od lat sekrety wychodzą na jaw, tych, którzy kiedyś w przeszłości popełnili straszne czyny dosięgają wyrzuty sumienia i nie widzą dla siebie miejsca. Są przekonani, że nie mają prawa żyć i popełniają desperackie czyny. Słowem, sami sobie wymierzają sprawiedliwość, są sądem we własnej sprawie. Akcja toczy się dynamicznie od samego początku, pojawiająca się wielowątkowość znajduje punkt styczny w kulminacji powieści. Z każdą odkrytą kartą pojawiają się nowe podejrzenia, snujemy domysły odnośnie tożsamości bohatera. Nasza wyobraźnia otrzymuje nowe informacje, które chwilami zamiast nas przybliżać do finału, oddalają i komplikują fabułę. Jedno jest oczywiste, cała akcja jest misternie dopracowana, w każdym detalu, nie ma nic, co nie miałoby znaczenia, co byłoby zbędne. Każde słowo, każda chwila i sytuacja są potrzebne i unikalne, dopełniają całość. Krótkie rozdziały szybko przenoszą nas przez poszczególne etapy, z małych i pojedynczych elementów tworzą spójny i całościowy obraz, tak wyjątkowy i dopracowany. To pierwsza moja powieść z takim pomysłem na fabułę, gdzie zamiast szukać sprawcy czynu staramy się ustalić tożsamość głównego bohatera, który ujawnia się na samym początku. Pomysł znakomity, wykonanie perfekcyjne. A autor to mistrz intryg i niezwykłych zwrotów akcji, misternego budowania napięcia i podniecenia. Jest doskonały w tym co robi i nie ma sobie równych. Polecam, to lektura, która sprawi, że jeszcze długo po jej skończeniu będziesz żył wrażeniami, jakie w tobie pozostawiła!

“Okruchy pamięci” to już ósma część cyklu z Davidem Rakerem. Choć w moim przypadku to dopiero druga przeczytana powieść z tej serii, to już wiem, że chciałabym poznać i nadrobić całość. Świat osób zaginionych i główny bohater, który próbuje zrobić coś dobrego dla tych, którzy byli i dla tych, którzy są. Świetny pomysł, prowadzący powieść do sukcesu, a czytelnika do niemałej satysfakcji. Z wielką przyjemnością sięgnęłam po ten tytuł pamiętając, jak dużo radości przyniosło mi poprzednie spotkanie. Tym razem, żeby było jeszcze ciekawiej, Raker nie szuka osoby zaginionej. Przychodzi ona do niego, próbując zrozumieć kim jest i co jej się przydarzyło. Rany na ciele i luki w pamięci wskazują, że było to coś złego. Kim jest Richard? Skąd pochodzi? Jaka jest jego historia? Podążając za autorem usiłujemy poznać fragmenty życia zaginionego i poskładać tę układankę w całość. Kolejne rozdziały sugerują natomiast, że książkowa historia jest o wiele bardziej zawiła i przewrotna, niż moglibyśmy sobie wyobrażać. Męcząca przeszłość, ukrywane sekrety i błędne decyzje leżą nie tylko po stronie Richarda. W „Okruchach pamięci” chodzi o wiele więcej. Wczytując się w przedstawioną historię poznajemy losy ludzi splątanych ze sobą przez wspólne pochodzenie, wierzenia, zbrodnie i kary. W czasie lektury do głowy przychodziło mi wiele pytań. Czy można uciec przed przeszłością? Zapomnieć o tym co było i nie oglądać się za siebie? Wyrzucić z pamięci dziedzictwo, trupy ukryte w szafie i różnej wielkości przewinienia? Krew przelana na książkowych stronach, napięcie towarzyszące opisywanym wydarzeniom, mroczny klimat miejsca akcji, niespodziewane zwroty fabularne- to tylko część tego, czego czytelnik może się spodziewać i oczekiwać po tej książce. Elementy charakterystyczne dla kryminału i thrillera pięknie wypełniają strony, ale dające do myślenia obyczajowe tło znakomicie uzupełnia całość i pozostawia dużo miejsca na wspomnienia i refleksje czytelnika. Brnęłam przez tę historię niespiesznie, ciesząc się każdym fragmentem i szczegółem. Pragnęłam dobrze poznać zaginionego i okoliczności, które doprowadziły go do tego miejsca. Bez rodziny, wspomnień, domu. Kim jesteś Richardzie? A może raczej: kim byłeś? „Okruchy pamięci” to bardzo dobrze napisana historia. Autor mocno działa na wyobraźnię i skłania czytelnika do zaangażowania. Wpływa na jego zmysły i postrzeganie świata, odwołuje się do jego przeszłości, nakłania do wzięcia udziału w tej historii. Podczas lektury łatwo jest zapomnieć o własnym życiu i zaangażować się w przywrócenie życia Richardowi. Nowa książka Weavera to wspaniała, dopracowana i zaskakująca lektura. To najlepszy przykład tego, że dobry pomysł i dobry styl idą w parze, okazując się kluczem do sukcesu. Bardzo polecam.

Fantastyczny zwrot akcji już na samym początku, a potem kolejne, jeszcze bardziej zapierające dech w piersiach. Kiedy człowiek czyta taką rekomendację od Sunday Times to się nie zastawania, tylko łapie książkę w swoje dłonie. To już podobno ósmy tom z Panem Davidem Rakerem, dla mnie pierwszy i mogę Wam zdradzić, że nie ostatni. Po lekturze książki Okruchy pamięci mam chrapkę poznać wcześniejszy przygody Davida. Otóż tytułowy Pan Raker, to jedyny w swoim rodzaju specjalista od poszukiwania zaginionych osób. Zazwyczaj wkracza, kiedy nie ma już nadziei na odnalezienie zaginionej osoby. Tym razem czeka go zgoła odmienne zadanie. Zgłasza się do niego Richard Kite, który prosi go o pomoc w odnalezieniu jego samego, a dokładnie jego przeszłości. Okazuje się, że dziesięć miesięcy temu został on wyłowiony z morza u wybrzeży Anglii, mocno pobity i w dodatku z całkowitą amnezją. Richard Kite nie pamiętał nic, czasami miewał przebłyski, ale nie był w stanie ich zakotwiczyć, powiązać z wydarzeniem, czy miejscem. Kiedy go odnaleziono, jego zdjęcie pojawiło się w prasie, telewizji, jednym słowem było o nim głośno. Bezskutecznie, nikt się nie zgłosił, nikt go nie rozpoznał. Próbując odnaleźć się w tej nowej sytuacji znalazł pracę kościelnego i mieszkał na parkingu z przyczepami. Ponieważ nie pamiętał, jak się nazywa, nie figurował w systemie ubezpieczeniowym, jakby ogóle nie istniał. David Raker lubi trudne, zagmatwane sprawy, ale czuje, że niewiele tutaj zdziała. Próbuje wypytywać Richarda o jego przebłyski, jakiekolwiek wspomnienia, o jego spotkania z panią psycholog. Jednak gdzie nie sięgnie, dociera do ściany, może z wyjątkiem pani psycholog, która nie do końca była z nim szczera. Za zgodą zaginionego przegląda jego komputer i telefon. Wkrótce odkrywa, że telefon nieznajomego jest na podsłuchu. Dlaczego ktoś chciałby podsłuchiwać Richarda? Raker ma więcej pytań niż odpowiedzi. Im głębiej brnie w śledztwo, pojawią się nowe pytania i morderstwo kobiety, które popełniono dwa lata wcześniej. Co wspólnego z tym wszystkim masz nasz nieznajomy? W jakie bagno tym razem wpakował się David? Okruchy pamięci to thriller napisany bardzo kunsztownie, wciąga czytelnika z każdą kolejną stroną ukazując, jak daleko jest w stanie posunąć się człowiek, by prawda nie wyszła na światło dzienne. Wiele zwrotów akcji, dobrze opisani bohaterowie i nieszablonowe zakończenie sprawiają, że książkę czyta się na jednym oddechu.

David Raker powraca do nas po raz 8. Nasz bohater jest specjalistą od poszukiwań osób zaginionych. Oczywiście wkracza dopiero wtedy, kiedy inni zawodzą i odpuszczają, mówiąc: "Już nic nie da się zrobić". W tej części razem z Rakerem będziemy szukali przeszłości zaginionego, który sam się do niego zgłosił. Klientem jest domniemany Richard Kite — stracił pamięć i nie jest pewien czy faktycznie tak się nazywa. 10 miesięcy temu został wyłowiony z morza ledwo żywy. Był bardzo mocno pobity, prawdopodobnie dlatego stracił pamięć. Nie wie, skąd pochodzi, gdzie mieszka, co się z nim stało, jak doszło do pobicia itd.. Ma całkowitą amnezję, było mi żal tego człowieka. Jak mogło do czegoś takiego dojść? Czy mężczyzna faktycznie nic nie wie, czy tak dobrze udaje? Jest ofiarą, czy raczej przestępcą? To już musi odkryć nasz bohater David. Dodam tylko, że sprawa nie będzie bardzo prosta, a wręcz dla niego śmiertelnie niebezpieczna. Poznacie także pewną niebezpieczną, a wręcz śmiertelną otchłań. To, co ona kryje, bardzo mną wstrząsnęło, a wręcz mocno przeraziło. Ciekaw jestem, jak wy zareagujecie, poznając prawdę o tajemniczej otchłani. Jeżeli lubicie nieoczywiste thrillery z niezwykłymi zwrotami akcji, to koniecznie musicie poznać historię Richarda Kite. Tajemnicza osoba, która od początku mnie intrygowała. Nie bardzo wiedziałam, czy można jemu ufać. Możliwe, że celowo udaje zanik pamięci i kłamie jak z nut. Czyżby był seryjnym mordercą i dobrym aktorem? Czy po prostu jest czyjąś ofiarą? Czytając "Okruchy pamięci" bardzo bałam się o naszego głównego bohatera. Nie wie, w co się pakuje i początkowo nie jest w stanie określić, w jakim bagnie się znalazł. Tim Weaver stworzył wyśmienite dzieło. Idealna gratka dla fanów mocnych thrillerów. Pierwszy raz zetknęłam się z takim przypadkiem zaginionego. Człowiek z amnezją przez Davida próbuje ją odzyskać. Jak zwykle nasz bohater miał ręce pełne roboty, dzięki temu nie nudziłam się czytając. Bardzo dobra akcja, idealna fabuła, ciekawi bohaterowie i oryginalne zakończenie sprawiają, że nie można przejść obojętnie wobec tej książki. Podobają mi się powieści autorstwa Tima Weavera. Z czystym sercem polecam - mommy_and_books.

„Okruchy pamięci” to nie pierwsza moja powieść z Davidem Rakerem, specjalistą od poszukiwania osób zaginionych i z pewnością nie ostatnia. A mamy w czym wybierać, bo na naszym rynku wyszło już osiem tomów, które z powodzeniem można czytać niezależnie od siebie. Każdy z nich traktuje o innej zawiłej zagadce z zaginięciem w tle, którą dociekliwy Raker musi rozwikłać. Tym razem jednak to nie zrozpaczona i bezsilna rodzina zwraca się do Rakera z prośbą o odnalezienie zaginionej bliskiej osoby, a Richard Kite, mężczyzna, który utraciwszy pamięć w wyniku urazu próbuje odzyskać swoją tożsamość. Czy wydobyte z zakamarków umysłu okruchy wspomnień, pozwolą złapać Rakerowi choć wątłą nić prowadzącą do kłębka? Początkowo akcja rozwija się dość wolno, co zupełnie nie przygotowuje na meandry, w które skręca jego śledztwo. Tropy prowadzą nie tylko do zamordowanej nauczycielki prywatnej szkoły, ale i oddalonej o tysiące kilometrów tajemniczej wyspy ze skrytymi w czeluściach otchłani potworami. Jaką rolę w tym wszystkim pełni terapeutka Richarda? Podobnie jak Raker i my wyczuwamy, że jest niepokojącą osobą, a jej działania zastanawiają. Tu krótkie rozdziały kształtują dynamikę akcji, a pojawiające się strzępy informacji rodzą co rusz to inne podejrzenia co do tożsamości tajemniczego mężczyzny. Czy jest ofiarą jakiejś pogmatwanej intrygi? A może mordercą skrywającym się za zasłoną niepamięci? I czy rzeczywiście można wierzyć przebłyskom jego wspomnień? Bardzo zawiła i jednocześnie szalenie wciągająca historia, a tajemnicza otchłań opisywana z perspektywy ciekawych i przekornych dzieci wprowadza niepokojący, mroczny klimat. Po lekturze nasuwa mi się jedna konkluzja. Trzeba odwagi, by poznać prawdę o sobie i własnej przeszłości. Czy w niektórych przypadkach utrata pamięci, choć trudna do zaakceptowania nie jest szansą na nowy początek?

David Raker wkracza do akcji wtedy, gdy nikt inny nie może już pomóc ludziom, których bliscy zapadli się pod ziemię. Tym razem jednak zwraca się do niego sam zaginiony i prosi, by pomógł mu odnaleźć… siebie. I nie chodzi tu o pomoc psychologiczną. Kim tak naprawdę jest jego nowy klient? Muszę przyznać, że naprawdę lubię książki autora. Po opisie byłam zaintrygowana jak poprowadzi on całą fabułę i z całą pewnością się nie zawiodłam. Całość jest bardzo wciągająca, intrygująca i tak naprawdę dość nietypowa. Styl autora sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Akcja początkowo płynie dość niespieszne. Jednak z czasem się rozkręca i co chwile nas zaskakuje. Czuć naprawdę gęstą atmosferę i napięcie. Uczucie tajemnicy nas nie opuszcza. Odkrywamy coraz to nowsze i tak naprawdę dramatyczniejsze faktu. W głowie zaczynamy obmyślać kim jest Richard. Zwroty akcji niejednokrotnie wpuszczają nas w maliny. Samo zakończenie jestem pewna, że niejedną osobę wbije w fotel. „Okruchy pamięci” to swietnie napisany thriller przy którym można miło spędzić czas. Książka intryguje i zachwyca. Nawet jeżeli nie znacie poprzednich części to nic nie stoi na przeszkodzie abyście sięgnęli po ten tom. Polecam! 


To bardzo kunsztownie napisany thriller, który wyciąga z człowieka wszystkie instynkty. I złe i dobre. Nawet te głęboko skrywane. Dajcie się namówić na tę podróż po własnych obawach i wadach, które w każdym człowieku drzemią.