Czternasta od końca. Opowieści o współczesnej Ukrainie (okładka  miękka)

Jeśli ktoś chce pogłębić wiedzę o Ukraińcach I ich historii polecam książkę świetnego publicysty i pisarza ukraińskiego

Jedna z najważniejszych publikacji ostatnich miesięcy. Powinna znaleźć się na liście obowiązkowych lektur.

„Czternasta od końca. Opowieści o współczesnej Ukrainie” to zbiór esejów ukraińskiego pisarza Mykoły Riabczuka. Większość z nich została napisana kilka lat temu, kiedy nastąpiła aneksja Krymu, ale nadal są aktualne. Mam ambiwalentne odczucia jeśli chodzi o tą pozycję. Z jednej strony zgadzam się z autorem w pewnych kwestiach, a w innych niekoniecznie. Niekiedy mam wrażenie, że autor usprawiedliwia Ukraińców za ich zachowanie i nie za bardzo mi się to podoba. Porusza głównie temat Rosji. Co jest dosyć zrozumiałe. Ale pisze także o Polakach i o strachu Ukraińców co do uznania polskiego wpływu na historię i kulturę… (Dlatego zakazuje się nauczania w języku polskim, akceptowaniu zbrodni banderowskich czy niechęci do Polaków???) Pomijając tą część jest to ciekawa pozycja. Autor stosuje ciekawe porównania i zamieszcza warte przeczytania uwagi. Miałam jednak wrażenie, że narzuca czytelnikowi pewien sposób postrzegania, a także nim manipuluje. A tego nie lubię. Trudno mi ocenić tą książkę. Ma pewne wady, ale ma również zalety. Na pewno pomoże zrozumieć sposób myślenia Ukraińców. Jednak trzeba podejść do lektury z takim krytycznym podejściem.

Egzemplarz recenzencki, pt." Czternasta od końca. Opowieści o współczesnej Ukrainie", otrzymałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Znak- pięknie dziękuję📘💛 Na wstępie autor Mykoła Riabczuk, przedstawia historyczne początki Ukrainy sięgające IXw. 💙💛 A ich różne interpretacje w zależności od tego, kto ją podaje do publicznej wiadomości. Szerzej informuje o referendum w 1991r., w którym 90% obywateli deklaruje się za Ukrainą. Dla większości państw świata, to „nowe” państwo jest czymś egzotycznym, mało znanym i prawie, że nieistniejącym. W 1994r. odbywa się Budapesztańska Konferencja OBWE na mocy porozumienia ukraińska broń atomowa zostaje przekazana Rosji. W zamian trzy ówczesne mocarstwa atomowe, tj: USA, Wielka Brytania i Rosja dają gwarancję bezpieczeństwa rozbrojonemu państwu. Pomarańczowa rewolucja 22.11.2004r-23.01.2005r.) ujawniła istnienie Ukrainy, pozytywnie oceniając Ukraińców. O deklaracjach budapesztańskich dziś mało, kto pamięta, ale teraz sami możemy ocenić ich wiarygodność! Autor dobrze orientuje się w europejskiej geopolityce, szczególnie środkowej i środkowo wschodniej. Zna nastroje panujące w społecznościach terenów, także z autopsji. Przekonuje, że politycy powinni wyciągnąć właściwe wnioski z historii. Pobłażliwość i ustępstwa wobec agresywnej polityki niemieckiego dyktatora z lat 30-tych XX w. miały tragiczny finał. Scenariusz polityczny pierwszych dekad XXw. Wygląda podobnie. A zmienili się tylko „aktorzy” i scena przesunęła się bardziej na wschód. Tylko nieliczni mięli świadomość tego, co może się stać , ale nikt ich nie słuchał. Ważniejszą była gra o pieniądze i posady. Inną ciekawostką, którą Riabczuk nam ujawnia jest to, że w Kijowie Rosjanie zaczęli się osiedlać dopiero pod koniec XVIIIw. Ale jeszcze w pierwszych 30-tu latach XIXw. rozmawiano tam głównie po polsku, ukraińsku, jidysz. Po katastrofie takiej skali: sztuka i poezja nie ma odpowiednich środków do oddania tychże. Tutaj przemawiają fakty , fotografie, dokumenty. Książka dotyczy samookreślenia narodowego, jak i kształtowania się świadomości obywatelskiej. Esej traktuje o rzeczach trudnych, poważnych, złożonych, ale przekaz jest prosty, zrozumiały dla większości czytających. Polecam, bo to bardzo wartościowa lektura💙💛