Co ma kura z jaszczura? Wielka księga ewolucji (okładka  twarda, wyd. 10.2018)

Bardzo fajnie wyjaśnione pochodzenie różnych zwierzaków oraz różne ciekawostki. Rysunki przedstawiają wymarłe zwierzęta w porównaniu do wzrostu dzisiejszego człowieka, co zawsze pomaga wyobraźni :)

Treść merytoryczna ok. Ilustracje bardzo ładne, Nie podoba mi się czcionka części opisów . Czcionka wygląda jak ze zwykłej maszyny do pisania z okresu PRL. Dziecku trudno się ten tekst czyta.

Autorkami książki są pracownice Muzealnego Stowarzyszenia Dydaktycznego w Mediolanie prowadzącego działalność edukacyjną (Cristina M. Banfi, Cristina Peraboni, Rita Mabel Schiavo). Rysunki stworzył biolog (Román García Mora) specjalizujący się przede wszystkim w paleontologicznych rekonstrukcjach dinozaurów, za co otrzymał wiele międzynarodowych nagród (zdecydowanie na nie zasłużył!). We wstępie czytamy, że żaden gatunek nie istnieje wiecznie, a wymieranie może być gwałtowne (w efekcie zadziałania jakiegoś konkretnego wydarzenia) lub stopniowe. Zawsze jednak stwarza ono możliwości rozwoju nowym formom życia. Nieznane wcześniej gatunki nie rodzą się tak po prostu, ale powstają na drodze ewolucji... "Lew workowaty", "krokodyl naleśnik", megalodon, megaterium, deinozuch, meganeura, smilodon, archeopteryks - to tylko nieliczne z przedstawionych w książce gatunków. Każdy z nich skrywa wiele tajemnic, ale naukowcy dzięki nowym znaleziskom i trwającym badaniom stale odkrywają wcześniej nieznane fakty, które pozwalają nam lepiej poznać i zrozumieć to, jak wyglądały i w jakich warunkach na co dzień funkcjonowały dawno wymarłe organizmy. Teksty znajdujące się pomiędzy rysunkami są krótkie i konkretne. Zdania są zrozumiałe i wraz z rysunkami tworzą całość, która sprawia, że nawet maluchy są zafascynowane. Największe (moim zdaniem) atuty publikacji to niesamowite ilustracje, zestawienia ze sobą spokrewnionych gatunków wymarłych z aktualnie żyjącymi (warto zwrócić uwagę na różnice w ich rozmiarach, porównania budowy szkieletów i zębów), czcionka (która wywołała sentymentalne wspomnienia związane z maszyną do pisania już nieżyjącego dziadka), liczne ciekawostki i... niedosyt informacji, który skłania do poszukiwania nowych wiadomości. Wiecie, że: - istniały ważki wielkości współczesnej mewy? - paleontolodzy sądzą, że dawniej żyło ponad 350 gatunków trąbowców, a dziś tę grupę reprezentują zaledwie 3 gatunki słoni? - mamutak znosił jaja mające ponad 37 cm i ważące 12 kg?! - nie, nie chodzi o mamuta!!! 😉 Chcecie zobaczyć zachwyt i niedowierzanie w oczach dzieci? Wystarczy dać im do rąk książkę "Co ma kura z jaszczura? Wielka księga ewolucji". Wiecie, jakie zwierzę jest najbliższym żyjącym obecnie krewnym tyranozaura i jakie dowody na to wskazują?

o tytule ("Co ma kura z jaszczura") myślałam, że prezentowana dziś książka będzie tylko o pokrewieństwie kur z T.Rexem. Doczytałam podtytuł ("Wielka księga ewolucji") i się zdziwiłam - jak na 40 stronach upakować ewolucję? I choć faktycznie podtytuł jest lekko mylący to cała książka jak najbardziej zasługuje na Waszą uwagę. Zacznijmy od tego, że tekst napisały pracownice Muzealnego Stowarzyszenia Dydaktycznego z Mediolanu - Cristina M. Banfi, Cristina Peraboni, Rita Mabel Schiavo). Czyli można mieć pewność, że treść jest prawdziwa i dokładnie wyselekcjonowana (Stowarzyszenie prowadzi działalność edukacyjną). Bo wiecie, o ewolucji można pisać długo (jak o wszystkim). Ale trzeba wziąć pod uwagę odbiorcę. 40 stron to akurat tyle, ile wytrzymał Pio (6 lat) przy czytaniu. To dowodzi skuteczności selekcji. Dodam, że książka ma duże ilustracje. Sam tekst to w zasadzie zbiór ciekawostek i krótkich opisów poszczególnych zwierząt. Wiedzieliście, że istniał leniwiec wielkości słonia? A kto wyobrazi sobie rekina z płetwą w kształcie kowadła? Dodatkowo możecie dowiedzieć się gdzie koń ma nadgarstek. I dlaczego Metodycznie, acz skrótowo czytelnik prowadzony jest przez najciekawsze przypadki ewolucji. Na koniec, poza uczuciem niedosytu, pojawia się żal i jakaś taka... tęsknota? za wymarłymi gatunkami. Dlatego uważam, że to świetna książka. Sprawiła, że chcę wiedzieć więcej i wywołała dużo emocji. Poza tym, podoba mi się wizualnie. Szczegółowe, precyzyjne rysunki, które jednak mają w sobie coś delikatnego. Widać rękę artysty i fascynata (Roman Garcia Mora). A cienie dzieci i dorosłych wklejone do ilustracji to świetny pomysł. Pokazują rzędy wielkości i ...bawią (wyobraźcie sobie cień chłopca na koniu Przewalskiego). Podsumowując, według mnie to bardzo dobrze zrobiona księga ciekawostek o dinozaurach i ewolucji dla początkujących. Lekko, ale zgodnie z najnowszą wiedzą przybliża dziecku kilkadziesiąt prehistorycznych zwierząt i ich związki z dzisiejszą fauną. Polecam Waszej uwadze :)