Civic Jams, płyta winylowa (Płyta Analogowa)

Darkstar powraca z czwartym albumem „Civic Jams”. Na ich najbardziej osobistej płycie do tej pory, Darkstar równoważy obserwacje swojego domu z obserwacjami otaczającej go społeczności. „Civic Jams” to płyta taneczna ukształtowana przez dialog pomiędzy atmosferą shoegaze, a „hardcore’ową ciągłością” brytyjskiej muzyki bass. Darkstar odnajduje się i wraca do swojej własnej krainy z każdą płytą. Poruszali się od introspekcyjnej przestrzeni swojego debiutanckiego albumu „North” (2010), po utopijne wizje społeczeństwa w „News From Nowhere” (2013) i wyjątkową dynamikę północnoamerykańskiej Anglii sprzed Brexitu na „Foam” Island” (2015). Na najnowszej propozycji dom jest w zasięgu ręki. Zainspirowany upływającymi latami, Darkstar (alias Aiden Whalley i James Young) pokazują, jak osobowość może być polityczna i ujawniać siebie bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Jak wyjaśniają muzycy Darkstar: Próbowaliśmy spojrzeć na zestawienie komfortu w często klaustrofobicznej erze niepokojów, zarówno politycznych, jak i kulturowych. 

Na tym albumie koncentruje się namacalna przestrzeń. Chcieliśmy wyodrębnić te momenty, w których codziennie balansujesz, znajdując się, będąc w miejscu lub społeczności, które rezonują z tobą, łagodząc brzemię. Przynoszący nową paletę dźwiękową nowy album Darkstar jest zwięzły i podąża za liniową, minimalistyczną elektroniką, nawigując w przestrzeni między średnim zakresem; obniżonym brzmieniem bębnów, łączącymi się z melodyjnymi syntezatorami, aby stworzyć bardzo spójny i komunikatywny zapis. Darkstar używa kolorów i odcieni, aby wywołać emocje w każdym utworze. Na albumie poruszane są piękno i zawód miłosny w codziennym życiu. „1001” przygląda się powtórce chwili w innym pokoleniu, podczas gdy wstawki wokalne w „Text” mówią o utracie bliskiej osoby i niezachwianego wdzięku, który się z nią wiąże. Instrumentalne elementy zapewniają płycie jedne z najbardziej urzekających przykładów słodkiej melancholii. 

Są starannie skompensowane gorliwym głosem Whalleya, który od dawna ewoluuje jako centralny element kompozycji Darkstar. Ślady imprez tanecznych z początku tysiąclecia w klubach takich jak The Void i Plastic People, rozbrzmiewają w takich utworach jak „Tuesday”. Fraza „dollar up” powtarza się z transcendentalną cechą, która czerpie z euforii porzucenia entuzjazmu w latach 90. Nastrojowe utwory, takie jak otwierający całość „Forest” i „Blurred”, są emocjonalne oraz nakrapiane aksamitnymi smykami garażowego house’u i próbek organów z Union Chapel. Od czasu ich 12” tanecznych maxisingli wydanych przez Hyperdub w 2008 roku i dwóch wokalnych albumów z 2010 („North”) i 2013 roku („News From Nowhere”), Darkstar stali się wpływową siłą na scenie elektronicznej w Wielkiej Brytanii. Po współpracy z Actress, Wild Beasts i Zomby, nakładem Warp Records wydali trzeci album „Foam Island”, który zyskał uznanie krytyków w 2015 roku. 

Była to niezwykle ambitna płyta, pełna energii i emocji wynikających z obecnych możliwości związanych z muzyką elektroniczną. Ukształtował ją także panujący wówczas klimat społeczny i polityczny. Zespół podjął trzymiesięczny projekt dokumentowania tego poprzez rozmowy i wywiady z miejscową młodzieżą w Huddersfield, w północnej Anglii. Tekstowa i dźwiękowa paleta „Foam Island” została ukształtowana przez ludzi i emocje, których spotkali i - obok fotografii zawartej w fizycznym wydaniu albumu - zespół nagrywał wywiady, które wplótł w utwory. Darkstar kontynuuje swoje zaangażowanie we współpracę - wydając muzykę z Empress Of (XL) i Gaika (Warp), współpracując z reżyserką Lucy Luscombe i Random Acts dla Channel 4, pracując nad przełomowymi występami tanecznymi na żywo z choreografem Holly Blakey (Mica Levi) i nagrodzonym nominacją do Palme d'Or krótkometrażowym filmem „Dreamlands”. Darkstar współpracował z reżyserem Cieronem Magatem, aby stworzyć film i graną na żywo muzykę, pod tytułem „Safe”. 

„Safe” został stworzony na berliński festiwal „Pop Kultur”, którego premiera odbyła się w sierpniu 2017 roku. Film kontynuował trend Darkstar do dokumentacji społecznej, przedstawiając wgląd w tożsamość młodego mężczyzny we współczesnej Wielkiej Brytanii. Darkstar otrzymało od PRS zlecenie stworzenia utworu na New Music Biennale w odpowiedzi na przyznanie Hull tytułu Miasto Kultury 2017. Zatytułowany utwór „Dance Unity” był wykonany w Royal Festival Hall wraz ze słynnym organistą Jamesem McVinnie. Od tego czasu współpraca Darkstar z Jamesem McVinnie trwa, a jej owocem były nowe utwory na festiwal Organ Reframed, podczas którego w 2018 roku wystąpili w Union Chapel z Jamesem McVinnie i London Contemporary Orchestra. Oprócz tego zespół współpracował z Metal Liverpool, Arts Council England i Harthill Community Center, aby stworzyć instalację i performance z nastolatkami ze społeczności migrantów. Ostatnie wykonanie „Trackbed”, miało miejsce w Barbacan w Londynie. 

Tracklista: 

1. Forest 
2. Jam 
3. 1001 
4. 30 (feat. Laura Groves) 
5. Wolf 
6. Loon 
7. Tuesday 
8. Text 
9. Blurred