Chodzi mi o życie (okładka  miękka, wyd. 02.2021)

Książkę czyta się jednym tchem. Warto poznać działania Fundacji Małych Stópek na rzecz kobiet.

Pierwsza połowa książki robi naprawdę dobre wrażenie. Ksiądz Kancelarczyk pięknie opowiada o ludziach wykluczonych przez innych: niepełnosprawnych, bezdomnych. Bardzo podobały mi się też te fragmenty, gdy opowiada jak pracował z młodzieżą, z jakim zaangażowaniem uczył się jak trafić do dzieciaków, jak przekazać im pewne wartości i jak potrafił dostrzec, że za krnąbrnym zachowaniem ucznia kryją się rany na duszy. Doceniam również jego FMS, która jest prawdziwą perełką polskiego ruchu pro-life. Nie ma tam nacisków na sztuczną zmianę prawa, ale realna pomoc w trudnej sytuacji. Niestety obraz całości mocno psuje fanatyzm religijny, który wychodzi niekiedy w czasie rozmowy. Z jednej strony ksiądz Tomasz deklaruje, że nie on jest od oceniania kobiet, którym pomaga, oraz, że nie jest z tych "którzy wszędzie widzą diabła", a jednak, gdy w grę wchodzi aborcja, diabeł pojawia się zaskakująco często. Po stronie pro-life jest tylko prawda, dobro i Bóg, a po stronie pro-choice wyłącznie zło, nienawiść do życia i szatan. Rozumiem, że jest to spowodowane dużą religijnością, ale mocno kłóci się z prezentowaną postawą osoby, która w innych przypadkach stara się dostrzec drugie dno, tymczasem w tym jednym temacie, tak przecież zniuansowanym, swoim przeciwnikom przypisuje wyłącznie złe intencje. Podsumowując: całość czyta się bardzo dobrze, książka pomaga zrozumieć postawę pro-life jak i samą osobę księdza. Autor cały czas stara się uwrażliwiać na sytuację osób potrzebujących pomocy oraz na drugie dno ludzkiego postępowania. Zabrakło tego tylko wobec jego ideologicznych przeciwników/przeciwniczek, a jak szkoda, bo - jak sam dowodził - każda postawa ma swoje przyczyny. I niekoniecznie jest nią mistyczne "działanie złego".