Chłopak z pianinem. O sztuce i wojnie na Ukrainie (okładka  twarda, wyd. 08.2018)

Wolność to potrzeba każdego człowieka. Bezpieczny dom to miejsce, w którym oboje rodzice cieszą się śmiechem dzieci, nikt nie jest głodny, w miarę potrzeb duchowych wszyscy uczestniczą w obrzędach religijnych. NIE NASŁUCHUJĄ NADLATUJĄCYCH SAMOLOTÓW, WYSTRZAŁÓW, KRZYKU. Czy to tak dużo? Kiedy byłem na Ukrainie 2 lata po wydarzeniach na kijowskim Majdanie, spotykałem spokojnych ludzi, którzy do Polaków odnoszą się przyjaźnie. Kiedy słyszą polski język, gotowi są w razie potrzeby pomóc. Na wciąż biednych ulicach ich miast zostały ślady krwawych wydarzeń. Po pomarańczowej rewolucji i bardzo trudnych wyborach parlamentarnych młodzi Ukraińcy zapragnęli stabilizacji i wolności. Postanowili iść tą drogą, zaprotestować przeciwko zniewoleniu i pokazać Europie swoją sztukę. Na kijowskiej ulicy Markijan ustawił swoje pianino, pomalowane w barwach Ukrainy i ozdobione europejskim gwiazdkami, i grał walca Chopina, opus 64. Słuchali Go zdumieni policjanci Berkutu i wzruszeni rodacy. Kiedy snajper strzelał do ludzi zgromadzonych przed Domem Ukraińskim, w kinie wyświetlano „Igrzyska śmierci. W pierścieniu ognia”. Z tego filmu pochodzi cytat: "Remember who your real enemy is" (Pamiętaj, kto jest twoim prawdziwym wrogiem). Protestujące dziewczęta podnosiły przyłbice hełmów i całowały policjantów, a innym razem szły w ludowych strojach oraz hełmach i kładły dziecięce ubranka i zabawki przed budynkiem administracji prezydenta. Po co rodzić dzieci, skoro nie ma tu dla nich przyszłości? Pokojowe akcje skończyły się, kiedy nastąpiły porwania, katowanie i morderstwa. Na Majdanie poległo ponad 100 osób, których nazwano Niebiańską Sotnią. W tłumie na ulicy pojawiły się kobiety z zabandażowanymi oczami i pustymi transparentami, co symbolizowało brak reakcji polityków na wydarzenia w kraju. Młodzi artyści dali wyraz swoim przekonaniom i emocjom malując 137 murali na kijowskich budynkach. W pamięci zostanie obraz obecnego prezydenta Rosji bawiącego się połączonym łańcuchem DNA rosyjskim i ukraińskim. Na Krymie obalono pomnik wodza rewolucji, a na jego cokole zasadzono miętę i rozmaryn. Czy napar z tych ziół wystarczy, aby załagodzić emocje? Być może pomoże przy czytaniu „Chłopca z pianinem” Ewy Sułek. Ta książka jest napisana na podstawie wspomnień artystów i uczestników wydarzeń z przełomu lat 2013 / 2014. Historia i sztuka bogata w symbolikę została czytelnie zaprezentowana i opatrzona ilustracjami. Kiedy wziąłem do rąk tę książkę wydrukowaną na dobrym kredowym papierze i w twardej oprawie, nie sądziłem, że zrobi na mnie aż tak duże wrażenie.