Cel Paryż. Kampania 1939-1940 (okładka  twarda, wyd. 06.2008)

W 1933 r. we Francji dominuje opinia: "Hitler oznacza wojnę”. Jednak w pierwszych latach swej dyktatury Hitler przybiera pozę pacyfisty i wygłasza mowy w obronie pokoju. "Pomawianie mnie o chęć wywołania wojny to dla mnie obraza” - stwierdza w rozmowie z hrabią de Brinon.
Hitler stara się zręcznie o odprężenie w stosunkach między obu narodami oraz o przekonanie francuskiej opinii publicznej o rzetelności swych pokojowych dążeń. Nawet Układ Monachijski z 1938 r. i szok wywołany zajęciem Pragi nie wszystkim Francuzom przynoszą otrzeźwienie. Również po rozpoczęciu wojny z Polską, na niemiecko-francuskim froncie dochodzi do bratania się obu stron. Teraz jednak Hitler sięga po znacznie dalej idące środki:
do wiosny 1940 r. niemieckie jednostki propagandowe usiłują osłabiać morale francuskich wojsk,
szeroko zakrojony, obliczony na zmylenie przeciwnika manewr ("Fall Gelb”) ma skłonić francuskie dowództwo do popełnienia decydujących błędów strategicznych,
inspirowane przez niemieckie ministerstwo propagandy dywersyjne rozgłośnie mają szerzyć chaos wśród francuskich żołnierzy i cywilów i wprawiać w ruch rzeki uchodźców.

Aż nadchodzi 10 maja 1940 r. i zaczyna się kampania na Zachodzie.