Blood On The Dancefloor - History In The Mix (CD)

Jestem fanem MJ, uwielbiam jego muzykę i tak się składa, że też jestem muzykiem, a urodziny mamy tego samego dnia, ALE... Od kiedy sklep internetowy wysyła płyty w kopertach (co prawda 'bąbelkowych') dwie z trzech od tej pory zamówionych dotarły z popękanymi pudełkami. Nie po to człowiek kupuje przez internet, żeby biegać do salonu z prośbą o wymianę, czego z resztą nie zrobiłem, bo mi to nie pasuje. Bardzo proszę o powrót do starych, dobrych praktyk i pakowanie w poprzednie, dobrze zabezpieczone kartony. Aż się chciało czekać na kuriera, a teraz pięć razy się zastanowię, zanim w koszyku wyląduje kolejny CD. P.S. Dzwoniłem w tej sprawie na infolinię i usłyszałem że testują Państwo nowe rozwiązania - TO SIĘ NIE SPRAWDZA! Pozdrawiam

Pierwsze pięć utworów bardzo dobre, ale jedyne remixy które przypadły mi do gustu to "Scream Louder" i "Tony Moran's HIStory Lesson".

Płyta super , nie rozumiem jednak dlaczego płyta przyszła do mnie z pękniętym opakowaniem .. :(

Płyta przyszła w rozwalonym pudełku nie polecam kupować na empiku.

MJ - nic dodać nic ująć. Dla fanów super gratka. Polecam!!!

.

Mimo, że nie jestem zwolenniczką remiksów, skusiłam się na owy album. Gdy płyta wylądowała w moim odtwarzaczu, byłam mile zaskoczona. Mogę rzec, iż remiksy są tylko dodatkiem na BLOOD ON THE DANCEFLOOR. Na krążku znajduje się pięć perełek. Ukazują nowy styl Michaela, kolejną przemianę artysty. Nowe utwory są drapieżne, z dobrymi tekstami i mają''to coś'', co pozwala słuchać je non-stop. Niestety, to wszystko nie pozwala aby album dorównał swoim poprzednikom, ale wierzę, że warto go docenić.

Jak sama nazwa wskazuje, jest to album zawierający remixy. Jednak pierwsze pięć pozycji na krążku to zupełnie nowe utwory, niewydane wcześniej. Tytułowa piosenka "Blood On The Dancefloor" jest bardzo dobra, przebojowa i energiczna. Następna, mroczna i drapieżna- "Morphine"- również zapada w pamięć. Jednak kolejne utwory- "Superfly Sisters", "Ghost", "Is It Scary"- są już troszkę słabsze i po dłuższym czasie nie słuchania płyty kompletnie nie mogę sobie przypomnieć ich melodii.
Następnie rozbrzmiewają już tylko remixy. "Sream Louder" (z Janet), "Money" i "2 Bad" nie podobają mi się zbytnio i nudzą mnie trochę (tym bardziej po wcześniejszych piosenkach).
Jednak pięć ostatnich utworów ratuje całą płytę. Mimo, że remixy te są długie, nie są nudne. Najpierw bardzo pozytywne zaskoczenie- "Stranger In Moscow", następnie bardzo szalone i taneczne "This Time Around", po czym dla uspokojenia rozbrzmiewa jedna z najbardziej znanych ballad MJ- "Earth Song". Ostatecznie impreza powraca z cudownym "You Are Not Alone" i "History".
Według mnie więc album jest średnio spójny i raczej polecam go zagorzałym fanom Króla Popu. Jednak muszę przyznać, że znajduje się tu kilka perełek, i że Michael nadal ewoluował w swojej twórczości do końca, co mnie cieszy.

O ile pierwsze kilka utworów wypadły genialnie, o tyle remixy to nie mój świat. Według mnie żaden remix nie jest w stanie przebić oryginalnej wersji utworu! Michael broni się sam swoim głosem i talentem. Dobrze, że na płycie są też jego piosenki, bo w przeciwnym razie żałowałabym kupna. Szkoda, że wytwórnia nie chce dać nam czegoś nowego, a odgrzewa kotlety brzydko mówiąc. Ja wciąż czekam na to, aż zostanie wydana płyta z wszystkim innymi utworami, nad którymi pracował Michael. Do samej płyty Bad skomponował ponad 100 piosenek, wyobrażacie sobie, jak wiele z nich nie byliśmy w stanie posłuchać? Wiadomo, że nie wszystkie zostały nagrane itp., ale na pewno wiele z nich ma swoją końcową wersję. Wciąż czekam! Tymczasem wracam do klasyków typu Thriller, Bad, Dangerous i Invincible! :)

Bardzo dobry album, mam jednak zastrzeżenia do remiksów = ale tp dlatego, że po prostu ich nie lubię, z reguły. Poza tym, jak najbardziej godny polecenia. Dodam jeszcze, źe znajduje się w nim piosenka, która pokazuje Michaela w innym. bardziej "niegrzecznym" świetle (mówię tu o kawalku pt. "Morphine"). Mnie osobiście bardzo zaskoczyło słownictwo używane przez MJ'a ;)