Bałtyk. Historie zza parawanu (okładka  zintegrowana, wyd. 07.2018)

Po tej książce spodziewałem się bardzo wiele i nie zawiodłem się. W 12 rozdziałach Autorka prezentuje niezwykły i nieznany wcześniej obraz naszego morza. Tyle razy byłem nad Bałtykiem a o większości z tych historii nigdy nie słyszałem. Napisana żywym i ciekawym językiem tak że aż nie chce się jej odkładać do samego końca a później aż się odczuwa niedosyt, że to już koniec. Pozycja absolutnie obowiązkowa w te wakacje, do poczytania nie tylko na plaży.

to jest książka dla tych, co jeżdżą nad morze nie (tylko) po to, by się smażyć na plaży - pełna opowiastek o polskim wybrzeżu, które mogą (a dla miłośników regionu, muszą) stać się impulsem do nadbałtyckich wędrówek i kolejnych odkryć. a z pewnością jest to lektura bardzo przyjemna i w sam raz nie tylko na plażę :)

Ładne wydanie to fakt, chociaż w środku mnóstwo zmarnowanego miejsca. Opowiastki w sam raz na urlop nad Bałtykiem, jednak poziom literacki tygodnika dla gospodyń. Raczej pozyczyc z biblioteki niż kupić.

Dawno zadna książka nie zirytowala mnie i meza tak bardzo, jak "Baltyk". O ile sama tematyka jest niewatpliwie ciekawa, to ksiazka jest fatalnie zredagowana, pelna powtorzen, wzajemnie przeczacych sobie stwierdzen i bledow ortograficznych (!!!). Do tego jest to w zasadzie nuzaca kompilacja cytatow, cytatów i jeszcze raz cytatów. Materialu jest na polowe rzeczywistej objetosci ksiazki, reszta to nadmuchany balonik z przekopiowanych fragmentów roznych pozycji. Chwytliwy tytul, premiera w okresie letnim i sprzeda sie wszystko. Tylko czy to przysparza chwaly wydawnictwu? A juz ta ortografia... (zawieźć - zawieść, niedopasowane przypadki...). No coz...

Morze czy góry? Pewnie nie raz usłyszeliście to pytanie. Odkąd pamiętam, zawsze byłam w #teammorze i to właśnie nad naszym polskim Bałtykiem spędzałam co roku wakacje z rodziną. Parawany zdecydowanie nie są mi obce. Siłą rzeczy musiałam więc sięgnąć po książkę Aleksandry Arendt. Dostałam jednak publikację, która zaskoczyła mnie w każdym calu. I to zdecydowanie pozytywne zaskoczenie. Bałtyk parawanami stoi Po podtytule można by się spodziewać, że będzie to reportaż poświęcony współczesnym plażowiczom i modzie na parawany, która z roku na rok osiąga coraz skrajniejsze stadium przesady. Nie to jednak jest tematem «Bałtyku». Z jednej strony trochę żałuję, bo bardzo chętnie przeczytałabym taką książkę, z drugiej zaś - dostałam coś, co zdecydowanie mnie nie rozczarowało. Lubię takie pozytywne zaskoczenia. Historie zza parawanu Książka Aleksandry Arendt to zbiór luźno powiązanych ze sobą tekstów, które łączy nasze polskie morze. Autorka zabiera nas w podróż w czasie i przestrzeni, wędrując m.in. do średniowiecza i XIX wieku oraz przez kolejne mniejsze i większe nadmorskie miejscowości. Opowiada o latarniach morskich, o modzie plażowej na przestrzeni lat, o skoczniach narciarskich czy słowiańskiej Atlantydzie. Przekrój tematyki jest spory, co moim zdaniem jest plusem tej książki. Chałupy welcome to Teksty, które składają się na tę książkę, mogłyby być spokojnie oddzielnymi artykułami. Autorka skacze między tematami i, jeśli dobrze pamiętam, tylko raz odwołuje się w jednym rozdziale do któregoś z poprzednich. «Bałtyk» to taki zbiór ciekawostek, które mogą wprawić czytelnika w osłupienie (mnie wprawiły niejednokrotnie) i to zdecydowanie największy plus tej książki. Czy wiecie, że Sopot o mały włos doczekałby się skoczni narciarskiej z prawdziwego zdarzenia? Albo czemu akurat Chałupy stały się mekką nudystów? Czytając książkę Aleksandry Arendt pochłaniałam rozdział za rozdziałem, a każdy z nich równie mocno mnie zachwycał, bo, mimo że kocham nasze morze, o większości opisanych przez autorkę rzeczy/wydarzeń nie miałam pojęcia! Lektura na raz Arendt, opowiadając o kolejnych nadmorskich cudach, przytacza wypowiedzi osób, z którymi spotykała się podczas pracy nad książką, a także cytuje fragmenty z bogatej literatury przedmiotu czy legendy związane z danymi miejscami. Te cytaty są fantastycznie wyróżnione; w ogóle cała książk jest przepięknie złożona. Kawał dobrej pracy edytorskiej, panie Mateuszu! Dodajcie do tego jeszcze zdjęcia, wycinki z gazet i inne grafiki - to wszystko tworzy fantastyczną całość i nie da się pominąć choćby fragmentu czy cytatu. Cudownie czytało mi się tę książkę, to lektura, którą można połknąć na raz, a później dzielić się z bliskimi poznanymi ciekawostkami. Podsumowując Jeśli kochacie nasz polski Bałtyk, lubicie poznawać ciekawostki i kochacie pięknie wydane książki - publikacja Aleksandry Arendt jest dla was. Ja jestem kupiona!

Byłam niezmiernie ciekawa jakie historie zza parawanu skrywa w sobie książka Aleksandry Arendt – młodej dziennikarki, Kaszubki i fascynatki słynnej „Jeżycjady”. Czytałam ją wśród wymarzonej scenerii jaką jest słońce, plaża i… Bałtyk, którego to tajemnicze oblicze autorka przybliżyła w sposób ciekawy, choć nie tak wnikliwy jak sobie życzyłam. Książka pełna jest ciekawostek, anegdot oraz legend, ale nie byle jakich! To w wielu przypadkach historyjki i wspomnienia ludzi, których życie krążyło wokół morza. Przybierają one formę dziennikarskiego miszmaszu – z jednej strony dominują rozmowy, z innej autorka sama rusza w wykopaliska, czyta i poszukuje, a całość ostatecznie bardzo zgrabnie się prezentuje na tych kilkuset stronach. W publikacji nie brakuje także kontrowersyjnych kąsków dotyczących plaży naturystów, także tych o plażowej modzie, która nagle nabrała rozpędu i nieco więcej seksapilu, a znacznie mniej wody. Autorka chwilami krążyła także wokół wyjątkowej architektury, pierwszego molo czy też słynnych starych latarni i ich opiekunów – latarników. I, czego nie mogło zabraknąć, zdradza co kryje się wśród piaszczystych brzegów Bałtyku, nie pozostawiając długo z pytaniem: jak to możliwe? Bo nad Bałtykiem wszystko jest możliwe. Po przeczytaniu tej książki miałam ochotę na więcej, co oznacza, że autorka nie wyczerpała mojej ciekawości, ale śmiem twierdzić, iż mocno ją rozpaliła. Powodem tego była lekkość pióra autorki, z pomocą którego opisała historie z przymrużeniem oka, ale i z lekkim niczym morska bryza komizmem. Dodatkowo liczne czarno-białe fotografie dodają opowiastkom charakteru, a czytelnikowi łatwiej jest zmierzyć się z historią, która niekiedy przeplatała się z tą niemiecką. Z drugiej strony autorka wrzuca czytelnika od razu na głęboką wodę; bez słowa wstępu czy też krótkiej wzmianki o tym skąd się wziął ten nasz Bałtyk, od razu poznajemy historie nadmorskiego światła. Niby nic wielkiego, a tego właśnie mi zabrakło – początku. Mimo wszystko, Bałtyk i jego historie zza parawanu, to idealna lektura na plażę, która właśnie w tej formie towarzyszyła mi podczas mojej dwutygodniowej wędrówki po nadbałtyckich plażach i miejscowościach. Tak, zrobiłam to, a nawet przekroczyłam granicę, by zobaczyć to, co ujrzałam w książce oczami Aleksandry Arendt. Cóż, podążanie dawnymi szlakami okazało się wspaniałą przygodą. I wszystko dzięki jednej Kaszubce, jednej książce i tajemniczemu Bałtykowi. Spróbujcie i Wy!

Bałtyk to książka, z której dowiecie się naprawdę wielu ciekawych rzeczy, o których się nie mówi i nie pisze. To takie opowieści i ciekawostki, które znają ludzie mieszkający na wybrzeżu (a może nawet nie to), ale zdecydowanie nie jest to wiedza powszechna. Czy wiedzieliście, że kiedyś na plażę można było zjechać windą? Albo że z jednego kościółka została tylko jedna ściana, bo resztę porwała woda? Autorka zebrała wiele ciekawych historii, porozmawiała z ludźmi, poszperała w literaturze i oto powstała właśnie ta książka. Nie jest to taka po prostu rozrywka – to zbiór naprawdę ciekawej i cennej wiedzy, której nie znajdziecie w każdej książce. Do tego piękne wydanie, mnóstwo zdjęć, dokumentów i ciekawostek. Nie będziecie nudzić się ani przez chwilę!