Aniołek (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Mężczyzna pisze o mężczyźnie, chłopaku - i to jak pisze! Narysowana prowokacyjnie grubą kreską postać Tomasza, chłopaka wyjątkowo nieprzyjaznego, znudzonego życiem, wiecznego nieudacznika, żyjącego wyłącznie meczami w telewizji i piciem piwa, który, o zgrozo, swoją egzystencję odbywa w towarzystwie mamy i nielubianej siostry Oli – to wbrew pozorom nie tak rzadki schemat dorastania w wielu rodzinach… „[…] Odwróciłem się do lodówki i wyciągnąłem z niej zimne piwko. Skoro Olka mogła jarać w kuchni swojego e-peta, ja miałem pełne prawo do browarka bez krzywych spojrzeń mamuśki w pakiecie. I faktycznie, mama nawet nie zareagowała na charakterystyczny syk, który wydała z siebie schłodzona puszeczka”. Sama myśl, że mielibyśmy mieć za kolegę kogoś takiego, nieciekawego, niefajnego, wręcz prozaicznego…to musi przerażać już na starcie. Młody człowiek nie mający i nawet nie szukający pracy, bez prawa jazdy, bez perspektyw, a co gorsza, bez jakichkolwiek ambicji. Chociaż jak wspomina w jednym z wywiadów autor, życie jego bohatera ma przecież znamiona coraz powszechniejszej alienacji i odosobnienia – problemu, który dotyka coraz większej ilości dzieci i młodzieży na świecie. Ten zamknięty w pokoju koleżka decyduje się w pewien dzień wyjść z ciężkiej i ciemnej skorupy, wprawdzie z przymusu, ale jak się okazuje, z dużymi konsekwencjami…Bohater udaje się na spotkanie ze znajomymi z liceum, gdzie odnawia znajomość z dawnym kolegą (łączyła ich tylko szkoła). Ta znajomość zejdzie jednak na plan dalszy, gdy pojawi się w jego życiu kobieta, tytułowy Aniołek (nazwana tak przez Tomka), Maja, równolatka jego siostry. W życiu protagonisty pojawia się więc jakaś osoba "z krwi i kości", możliwość „odbicia się” (nie wiem, na ile świadomego) od tego nieudanego i nudnego życia, które do tej pory nigdzie nie prowadziło. Aniołek staje się obsesją bohatera, punktem wokół którego zaczyna się kręcić jego codzienność. W miarę czytania narasta groza wokół obsesyjnego zauroczenia dziewczyną, a charakter Tomka i dorastanie samotnego w sumie chłopaka w relacji z nadopiekuńczą matką wydają bardzo niesmaczne owoce…Słychać to w każdym czytanym zdaniu, a młodzieżowy język autora jest mocny i dosadny, co jeszcze bardziej podkreśla grozę tej lektury. I chociaż nie lubię przekleństw w książkach, to Karol Górski wplata je w akcję tak umiejętnie, że przestają z biegiem czytania razić, a wręcz stają się w tej historii uzasadnione. Bo mamy do czynienia z prawdziwym bohaterem - socjopatą, a alkohol podkręcany mefedronem leje się tutaj szerokim strumieniem. Jest mocno, obrazoburczo, także względem kobiet, ale w tej historii nie można było inaczej. Karol Górski poprowadził ją właśnie w taki sposób, by czytelnika onieśmielić, zadziwić, może i momentami zniesmaczyć, ale przecież patologia (?) jest wokół nas i nie ucieknie się też od takich tematów. I jak myślicie – czy w tej historii będzie łagodne, miękkie lądowanie…? „[…] Wiedziałem, że od wyroku się nie wywinę, zależało mi tylko na tym, żeby nie trafić za kratki. Postanowiłem jednak, że konsekwencjami będę się martwić, dopiero gdy usłyszę konkretne zarzuty. W wypieraniu niewygodnych myśli zawsze byłem dobry. W odkładaniu na później – jeszcze lepszy”. Polecam, ale też ostrzegam – książka zawiera naprawdę dużo wulgaryzmów, dosadnego języka i szyderstwa, słodko nie będzie, ale z drugiej strony to głos przedstawiciela młodego pokolenia, który nie bał się przyznać, że do czasu matury właściwie nie czytał żadnych książek (w co aż trudno uwierzyć). Jak jednak widać, impetem wszedł swoim debiutem do literackiego świata, i wierzę że nie jest to jego ostatnie słowo… https://www.facebook.com/TatraLang/

Aniołek to debiut, który rozpoczyna się nietuzinkowo ale już od pierwszych stron czujemy humor głównego bohatera. Może się wydawać, że tę historię już gdzieś się czytało, jednak druga połowa książki bardzo zaskakuje. Ciężko jednoznacznie stwierdzić czy pozytywnie czy negatywnie. Nie mniej jednak nie tego się spodziewacie. "Jak zawsze we wszystkim - najgorszy i na szarym końcu". Główny bohater Tomek jest z jednej strony samotnikiem a z drugiej wydaje się mieć dwa oblicza. Jego transformacja momentami nas zadziwia i sprawia, że zastanawiamy się co siedzi mu w głowie. Na pierwszy rzut oka wydaje się prostym chłopakiem, jednak im dalej tym dostrzegamy ukrytą obsesję. A co za tym idzie, jego uczuć albo jest za dużo albo za mało. Przez większą część książki ma się wrażenie, że jest totalnie oderwany od rzeczywistości albo żyje w dwóch światach. Na pewno zaskakuje i szokuje czytelnika, ale też dostarcza rozrywki. "Lubię nieszczęśliwych ludzi. Kiedy na nich patrzę, czuję się trochę tak jakbym sam był szczęśliwy". Oprócz Tomka poznajemy też jego siostrę Olę, która również dzieli się z nami swoją wersją tej samej historii. Akcja dzieje się współcześnie, opiera się na nastolatku, który szuka swojej drogi, jednak przez dobrze znaną rutynę nie chce niczego zmieniać w swoim życiu. I przez to albo dzięki temu jego najlepszy przyjaciel Wojtek próbuje mu pomóc jednak robi to nieco niekonwencjonalnie. Tytułowy Aniołek to najlepsza przyjaciółka siostry, która sporo namiesza w historii nawet o tym nie wiedząc. Dzięki niej Tomek się zmienia, ale nie na lepsze. Popada w spirale a jego pomysły momentami są bardzo niepokojące. "Tym razem moja wizja na pewno się spełni, tym razem będzie idealnie. Tym razem to już nie może się nie udać". Po przeczytaniu książki jesteśmy w szoku, czy to tylko fikcja czy może jest w tym ziarno prawdy. Główny bohater bardzo szokuje, swoim podejściem przede wszystkim. A to z kolei zastanawia jak wiele osób żyje w swoim świecie i uważa to za normalne gdy przekracza się wszystkie normy. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw w książce, wątek kryminalny popchnął głównego bohatera do niemożliwego. A z drugiej strony pokazał jego brak empatii i współczucia. Ostatni rozdział jest poniekąd otwartym zakończeniem. Bardzo udany debiut. Książka zachęca do refleksji. Polecam ✦

Tomek ma dwadzieścia pięć lat i jest życiowym nieudacznikiem. Nie bójmy się tego powiedzieć. Nie skończył studiów, nie ma pracy i znajomych. Jego jedynym zajęciem jest picie piwa w dużej ilości i oglądanie powtórek meczów podrzędnych drużyn piłkarskich. Relacje z najbliższą rodziną też kuleją...mamy nie szanuje, a nastoletnią siostrę traktuje jako zło konieczne. Tomek jest nieprzewidywany. Kiedy poznaje Aniołka- Majkę, koleżankę siostry, popada w paranoję. Dziewczyna staje się jego chorą obsesją. Robi się na prawdę niebezpiecznie... Długo się zabierałam do tej recenzji. Myślałam co dobrego mogę wyciągnąć z tej książki. I wiecie, że nic nie przyszło mi do głowy? Naprawdę ciężko jest mi wystawiać takie opinie. "Aniołek" nie przekonał mnie do siebie niczym. Język i styl... Mnóstwo, wręcz eksplozja wulgaryzmów na każdej stronie oraz pejoratywnych określeń kobiet. Po co to komu i na co? Wszędobylskie "suczki","dziwki" oraz cały wachlarz przekleństw odrzucały na kilometr. Bo w literaturze przeklinać trzeba umieć. Tu było to niesmaczne. Sam pomysł na fabułę... Rozumiem zamysł autora. Chciał osadzić psychopatycznego stalkera w polskiej, szarej rzeczywistości, by urealnić jego postać. Z początku było to nawet wciągające. Jednak parafrazując porzekadło "im dalej w lekturę, tym więcej tworów wybujałej wyobraźni". Po którejś z kolei dziwnej akcji, fabuła przerodziła się, w moim mniemaniu, w scenariusz filmu grozy klasy B. Do tego wieczna impreza, suto zakrapiana alkoholem i podsypana kreską z mefedronu... W pewnym momencie (gdy moje nerwy były już napięte do granic możliwości) miałam ochotę zakończyć spotkanie z książką, ale z szacunku do wydawnictwa, z którym nawiązałam współpracę, dokończyłam lekturę. Podsumowując: "Aniołek" to pełen wulgaryzmów pamiętnik nierównoważonego psychicznie, socjopatycznego stalkera z bloków. Ja naprawdę nie chciałam tego pisać, jednak moje recenzje są zawsze szczere, ponieważ czuje, że jest to mój obowiązek wobec wszystkich odbiorców. Do zaczytania. Molly📖

25-letni Tomek to chodząca definicja nieudacznika. Nie ukończył studiów, nie może znaleźć pracy, mieszka na garnuszku swojej mamy z siostrą, której nie cierpi, całymi dniami popija piwo przy telewizorze. Dzięki staremu koledze z liceum trochę wychodzi do życia, zaczyna udzielać się towarzysko i wręcz ma się nadzieję, że może wyjdzie na prostą i znajdzie jakiś cel w życiu. Wszystko zmienia się diametralnie gdy poznajen Aniołkaa - przepiękną dziewczynę Maję, przyjaciółkę swojej siostry, która staje się jego obsesją. Niesamowicie wciągająca książka z kryminalnymi elementami i obsesją w czystej postaci. Uwielbiam takie historie! Główny bohater zdecydowanie ma poważne psychiczne zaburzenia, wpada w paranoję i Maja staje się dla niego obsesją nad którą traci kontrolę. Wmawia sobie wiele rzeczy, jest w nią zapatrzony, nie myśli logicznie, zdecydowanie jest niebezpieczny. Fabuła opowiadana jego oczami sprawia, że całość jest niesamowicie ciekawa, że możemy wejść fd głowy Tomka i obserwować jego zachowanie, które normalne niestety nie jest. Zatraca się całkowicie w swoich myślach, jest zdesperowany, jego wieloletnie wycofanie ze społeczeństwa zdecydowanie daj o sobie znać. Książka jest młodzieżowa, to prawda, jednak trzyma w napięciu i zaangażuje śmiało każdego czytelnika. Ja nawet nie zauważyłem kiedy się skończyła, styl pisania bardzo przyjemni i nie mam żadnego zarzutu do całości. Wręcz czekam na kolejne książki autora, ponieważ ten debiut jest niesamowicie udany i ogromnie gratuluję! Bardzo Wam polecam, zdecydowanie pozycja warta przeczytania! A książka jest naprawdę krótka, do przeczytania dosłownie w chwilę - za to na pewno prędko o niej nie zapomnicie. Drogi Karolu - mam nadzieję, że napiszesz coś więcej!

"Aniołek" to debiut literacki, a zarazem bardzo specyficzna książka. Mam co do niej sprzeczne odczucia, bo z jednej str. porusza ciekawą kwestię, a z drugiej gł. bohater drażni mnie tak mocno, jak jeszcze żaden do tej pory! Tomek poznaje koleżankę siostry Maję i z miejsca dostaje obsesji na Jej punkcie. Idealizuje obraz dziewczyny, nazywa Ją swoim "aniołkiem", a tak naprawdę nawet Jej nie zna... Śledzi Maję w mediach społecznościowych i nie tylko. W pewnych sytuacjach zachowuje się tak, jakby coś mu się lekko odkleiło w głowie, bo inaczej tego nazwać nie można. Tylko czy sama Maja jest faktycznie taką osobą, za jaką ma ją Tomek? Ta historia opowiada, jak w człowieku budzi się stalker, a później w jaki sposób zachowuje się w stosunku do swojej ofiary. Autor w dość brutalny sposób przedstawia co siedzi w głowie takiej osoby, która z pewnością jest chora. Mnie ta książka jednak nie kupiła. Rozumiem zamysł autora, opisał On osobę z zaburzeniami, która jest wycofana i nie ma znajomych. A jeśli czegoś chce, to zrobi wszystko aby to osiągnąć, mimo, że bliskie jej osoby mogą na tym ucierpieć. Ale dla mnie, było tu tego wszystkiego za dużo. Mocne przekleństwa i alkohol, aż wylewały się z tej lektury, a do tego jeszcze straszna relacja rodzeństwa, która miała tu miejsce. A sam gł. bohater drażnił mnie niesamowicie. Jest to młody człowiek, który nie ma zupełnie nic i to z własnej winy, bo mu się nie chce. Siedzi na garnuszku u mamy, bez studiów, bez pracy, a jedyne co się liczy, to piwo i mecz... No sami powiedzcie jak to brzmi? Cała narracja pisana jest z punktu widzenia Tomka, a to co dzieje się na zakończenie książki, to przerasta ludzkie pojęcie.

😇 RECENZJA 😇 Tytuł: "Aniołek" Autor: Karol Górski Wydawnictwo: @lekkiewydawnictwo Premiera: 08.11.2023 #współpracareklamowa 25- letni Tomek to młody chłopak bez perspektyw. Mieszka razem ze swoją nadopiekuńczą matką i 17-letnią siostrą Olą,której nie znosi. Nie ma żadnej pracy,nie udało mu się skończyć żadnych studiów. Nawet prawo jazdy nie potrafi zrobić. Całe dnie spędza w swoim pokoju,ogląda mecze piłkarskie i pije piwo. Zmęczony swoim nieudanym życiem postanawia zmusić się i pójść na spotkanie klasowe ze znajomymi z liceum. Tam udaje mu się odnowić kontakt ze starym kumplem i nawiązuje znajomość z koleżanką z dawnej klasy.Udaje mu się nawet pójść z nią na randkę. Znajomość z koleżanką Karoliną wydaje mu się podejrzanie obiecująca. Ale gdy w życiu Tomka pojawia się Aniołek - przyjaciółka jego siostry to wszystko inne schodzi na dalszy plan. Tomek dostaje obsesji na punkcie instagramowej Mai i zaczyna mu odwalać na jej punkcie. Do czego jest zdolny zdesperowany samotnik który odnalazł dziewczynę swoich marzeń? "Aniołek" to debiut literacki autora, który uważam za udany. To książka obyczajowa z wątkami kryminalnymi. Autor ukazuje proces wypaczenia psychiki młodego człowieka na skutek wykluczenia że społeczeństwa i pogrążania się w nałogu. Pokazuje również jak niebezpieczna jest obsesja i jak łatwo stracić nad nią kontrolę. To książka z gatunku literatury młodzieżowej. Fabuła książki bardzo wciągająca. Serdecznie gratuluję autorowi debiutu i życzę dużo sukcesów ☺️ Zdecydowanie polecam 🥰

Nie lubię pisać takich recenzji. Ale nie zamierzam też ściemniać. „Aniołek” to książka, w której nie wiem co autor miał na myśli. Kompletnie nie zrozumiałam co ma na celu. Praktycznie na każdej stronie są narkotyki, alkohol i przekleństwa. Uwierzcie mi, strasznie źle się to czytało. Nie jestem święta, ale nie popieram takiego języka w książkach. Nie na taką skalę. Kobieta przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną to „korporacyjna zdzirka”, siostra to „mała dziwka”, a czytelnicy są tępi (nie mogę znaleźć dokładnego określenia z fabuły, ale sens się zgadza). Tego jest mnóstwo. Książka uczy braku szacunku do ludzi i rodziny. Opowiada historię 25-latka, niezrównoważonego, sfrustrowanego, uzależnionego imprezowicza, z obsesją na punkcie ‚panienek’, który nie potrafi nadać swojemu życiu sensu. W dodatku jest chyba jakimś socjopatą. Początkowo było mi go nawet szkoda, ale później rosła tylko moja irytacja. Do końca miałam nadzieję, że będzie jakiś zwrot akcji, że będzie jakieś przesłanie, że ta pozycja okaże się wartościowa, fajna... Tym bardziej, że opis brzmi naprawdę zachęcająco. Niestety. Lubię sięgać po debiuty, ale ten okazał się nie dla mnie. Czułam irytację i złość, i wcale nie miałam ochoty tego kończyć. Myślę, że żyjemy w takich czasach, że dokładanie sobie takimi historiami nie jest niczym fajnym. Tym bardziej, że w moje życie niczego dobrego to nie wnosi.

Jedno mogę Wam zagwarantować - nie odłożycie tej książki, póki nie poznacie jej zakończenia. Gdybym miała ją opisać jednym słowem, użyłabym określenia niepokojąca. To słowo w pełni oddaje, to co wydarzyło się w tej historii... Tomek to dwudziestopięcioletni nieudacznik, żyjący na garnuszku mamusi. Jest również alkoholikiem, który nie wyobraża sobie dnia bez piwa i meczu w tv. Pewnego dnia poznaje Maję, koleżankę swojej młodszej siostry, na której punkcie dostaje obsesji. Nastolatka staje się dla niego obiektem marzeń. W jego głowie rodzą się chore urojenia, które niestety nie pozostają jedynie w umyśle... "Aniołek" to bardzo dobry thriller psychologiczny, ukazujący mroczne zakamarki psychiki, na pozór normalnego człowieka. Historia wciąga od pierwszej strony. Akcja jest wyważona, choć cały czas coś się dzieje. Czytelnikowi, podczas czytania towarzyszy narastające uczucie niepokoju, które swoje apogeum osiąga podczas finału opowieści. Główny bohater jest świetnie wykreowany. Z wielką przyjemnością zagłębiałam się w jego umysł i myśli. Samo zakończenie nie było dla mnie zaskoczeniem, ale w pełni mnie usatysfakcjonowało. Nie potrafiłam odłożyć książki, póki go nie poznałam. Trudno mi uwierzyć, że to debiut. Mam nadzieję, że będzie o nim głośno!

„Aniołek” @karolgorski to debiut, młodego autora, z którym z przyjemnością się zapoznałam. Jest to dość specyficzna lektura. Opowieść o Tomku jest bezlitosnym spojrzeniem na życie młodego człowieka, który utknął w pewnej stagnacji, jest niezdolny do podjęcia ważnych decyzji i zmian w swoim życiu. Niezwykle odrealniona rzeczywistość Tomka, jego uzależnienie od telewizji, piwa i brak ambicji są obrazem współczesnych problemów społecznych, których niektórzy młodzi ludzie doświadczają. Tomkowa narracja ukazuje, jak trudno jest przełamać błędne koło samozatracenia i podjąć kroki w kierunku zmiany. Warto zauważyć, że przewrotność fabuły, w której pozornie zwyczajne życie, zachęca do refleksji nad granicą między zdrową fascynacją a obsesyjnym zauroczeniem. To lektura, która może budzić kontrowersje i dyskusje na temat np. charakteru ludzkich obsesyjnych pragnień.